Archiwum:Plan stacji Maciejkowice (1981)

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Plan stacji Maciejkowice (1981)
Tytuł teczki Plan stacji Maciejkowice sporządzony w 1981 roku
Data początkowa 1981
Data końcowa 1981
Sygnatura teczki AT-00043
Słowa kluczowe Górnośląskie Koleje Wąskotorowe, plan stacji, Maciejkowice


Wprowadzenie[edytuj]

  • Plan z 1981 roku

  • Plan z 1981 roku z poprawkami

Nazwy posterunków i bocznic podano w brzmieniu obowiązującym podczas sporządzania planu.

Załączone skany oryginału wykonał Mariusz Senderowski, a ich opis przygotował Mariusz Herchold.

Plan z 1981 roku przedstawia stan po przebudowie układu torowego polegającej na:

  • podzieleniu toru 13
  • zabudowie stacji paliw
  • likwidacji jednego z zasieków węglowych
  • włączeniu toru 19 w obrotnicę
  • korekcie łuków między rozjazdami nr 1 i 2 ze zmianą promienia ze 150 m na 140 m
  • korekcie łuków między rozjazdami nr 2 i 6 oraz 4 i 8 ze zmianą promienia ze 150 m na 165 m
  • wymianie rozjazdu nr 2 z lewego na prawy
  • wymianie rozjazdu nr 20 z prawego na lewy
  • likwidacji semafora wjazdowego F
  • zabudowie kozła oporowego na końcu toru 106
  • zabudowie wykolejnicy Wk4 w torze 106
  • likwidacji przebiegów pociągowych prowadzących od semafora F i od semafora N

Prawdopodobnie część z wymienionych wyżej prac wykonano podczas omówionej razem z planem z 1965 roku odbudowie toru 101.

Na planie z 1981 błędnie zaznaczono lokalizację semaforów O i P (bez poprawki) oraz rozjazdu nr 28 (poprawka odręczna).

Po sporządzeniu planu, odręcznie zaznaczono przebudowę polegającą na:

  • likwidacji toru 13a
  • likwidacji rozjazdu nr 24 w jego dotychczasowej lokalizacji
  • zabudowie nowego, lewego rozjazdu nr 24 między rozjazdami 25 i 28
  • zabudowie w miejscu dawnego zasieku węglowego nowego toru bocznego 21a łączącego rozjazd nr 24 i obrotnicę

Zgodnie z tym planem, stacja Maciejkowice znajdowała się w km 14,815 linii Sucha Góra – Katowice Szopienice. Zmiana kilometra i punktu początkowego linii podyktowana była przeprowadzoną w 1969 roku likwidacją fragmentu poprzedniej linii w okolicach stacji Bytom Rozbark. Km 14,815 (już nie oś budynku stacyjnego, który wtedy nie istniał, a oś wytyczona w połowie długości torów 1-13) był jednocześnie km 0,000 dla pozostałych linii.

Układ torowy[edytuj]

Kierunki[edytuj]

Tory główne[edytuj]

  • grupa przyjazdowo-odjazdowa – 12 torów (od 1 do 12)
  • grupa przy kierunku Bytków – 3 tory (od 15 do 17)
  • łącznica z Pola Północnego do Chorzowa Wąsk. – tor 23
  • łącznica z Brzezin Śląskich Wąsk. do Pola Północnego – tor 101

Tory boczne[edytuj]

  • lokomotywownia - 19 torów: 1 odstawczy bez połączenia z obrotnicą (18), 4 wjazdowe na obrotnicę (od 19 do 22), 2 odstawcze połączone z obrotnicą (55 i 57) oraz 12 trakcyjnych przykrytych budynkiem wachlarzowym (nieparzyste od 31 do 53)
  • grupa zdawczo-odbiorcza Zakładów Azotowych im. Pawła Findera – 4 tory: 3 zdawczo-odbiorcze (od 201 do 203) i 1 żeberkowy (25)
  • grupa torów ładunkowych: nieczynny tor (103) i 2 tory ładunkowe (104 i 105)
  • pozostałe tory boczne: tory 13a i 13b powstałe z podzielenia toru 13, tor odstawczy 106 będący pozostałością po linii do Kopalni Węgla Kamiennego „Jowisz”

Urządzenia ZRK[edytuj]

Urządzenia nastawcze[edytuj]

  • 44 zwrotnice nastawiane mechanicznie
  • 2 dwustronne rygle (Rg1/Rg2 oraz Rg2/Rg3) – zwrotnica nr 1 w położeniu zasadniczym ryglowana była ryglem Rg1, a w położeniu przełożonym ryglem Rg2, natomiast zwrotnica nr 5 w położeniu zasadniczym ryglowana była ryglem Rg3, a w położeniu przełożonym ryglem Rg4
  • 14 zwrotnic nastawianych ręcznie
  • 4 wykolejnice nastawiana ręcznie

Urządzenia sygnalizacyjne[edytuj]

  • 6 świetlnych, dwukomorowych semaforów wjazdowych (jeden z nich oznaczony jako trzykomorowy, nie ma pewności co do faktycznej liczby komór)
  • 26 świetlnych tarcz zaporowych
  • 5 świetlnych, trzykomorowych semaforów wyjazdowych (z komorą światła białego) – semafor N wyświetlający tylko sygnały manewrowe

Przebiegi[edytuj]

  • wszystkie przebiegi pociągowe od semaforów wjazdowych zamykane
  • wszystkie przebiegi pociągowe od semaforów wyjazdowych zamykane i utwierdzane – każdy semafor wyjazdowy otrzymał oddzielny blok przebiegowo-utwierdzający, a utwierdzenie przebiegów było rozwiązywane za pomocą zwalniaczy kluczowych
  • wszystkie przebiegi pociągowe i manewrowe od tarcz zaporowych zamykane

Budynki i budowle[edytuj]

Budynki[edytuj]

  • budynek mieszkalny (numer 16) przy rozjeździe nr 3 – dawne zabudowania posterunku dróżnika (Bahnwärter), również widocznego na mapie z 1883 roku, kiedy obok toru wąskiego biegł tor normalny Kolei Górnośląskiej (Oberschlesische Eisenbahn) omijający dzisiejszą stację normalnotorową Chorzów Stary
  • posterunki techniczne – nastawnia dysponująca Mc (numer 2) i nastawnia wykonawcza Mc1 (numer 3)
  • zabudowania lokomotywowni – budynek wachlarzowy (numer 4), budynek administracyjny (numer 5) oraz magazyn i świetlica (numer 8)
  • zabudowania odcinka drogowego: budynek biurowy w dawnym budynku centrali telefonicznej (numer 11) i magazyn (numer 17)
  • warsztat elektrotechniczny (numer 9)
  • zespół budynków mieszkalnych z gospodarczymi

Budowle trakcyjne[edytuj]

  • obrotnica
  • urządzenia do nawadniania: wieża wodna (numer 6), żuraw koło budynku stacyjnego, przy torze 1 i między torami 1 i 22
  • urządzenia do uzupełniania piasku: piaskownia (numer 7)
  • urządzenia do nawęglania: zasiek węglowy między torami 21 i 22 (numer 19)
  • inne urządzenia trakcyjne: stacja paliw przy torze 13b (numer 20)

Pozostałe budowle[edytuj]

  • wiadukt nad torem o rozstawie 600 mm w km 15,576
Źródło: „https://enkol.pl/index.php?title=Archiwum:Plan_stacji_Maciejkowice_(1981)&oldid=17145”