Archiwum:Plan schematyczny sieci GKW (1946)

Z Enkol
Wersja z dnia 09:40, 28 lut 2022 autorstwa Mariusz Herchold (dyskusja | edycje) (Zmiana odniesienia rejonów do lokomotywowni na odniesienie do rejonów przewozów)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Plan schematyczny sieci GKW (1946)
Tytuł teczki Plan szematyczny linii wąskotorowych w obrębie Wydziału Kolei Wąskotorowych Bytom
Data początkowa 1946
Data końcowa 1947
Sygnatura teczki AT-00098
Słowa kluczowe Górnośląskie Koleje Wąskotorowe, schemat sieci

Plan szematyczny linii wąskotorowych w obrębie Wydziału Kolei Wąskotorowych Bytom z roku 1946.
Dokument ukazuje układ sieci Górnośląskich Kolei Wąskotorowych na dzień 1 kwietnia 1946 wraz z podziałem na rejony przewozów. W okresie największego rozwoju GKW liczba rejonów wzrosła do 7 (poza widocznymi na schemacie, wydzielone wówczas były również rejony Paulina i Poręba)[1]. Na planie widać też kilka ciekawostek:

  • Słowo szemat widoczne na rysunku oraz w tytule niniejszej strony nie jest błędem. Jest to bardzo stara forma słowa dziś występującego w formie schemat.
  • Nie istnieje linia z Rud w kierunku Raciborza. Linia ta została zdemontowana przez Armię Czerwoną w roku 1945, a jej odbudowa nastąpiła dopiero w roku 1950.
  • W okolicy Gliwic widać stację i przystanek Szywałd. Dziś jest to dzielnica Gliwic znana jako Bojków. Zmiany nazwy dokonano jeszcze w roku 1946.
  • Jedną ze stacji rejonowych (dawniej kontrolnych) widocznych na schemacie jest Nowy Bytom, który dziś jest częścią Rudy Śląskiej. W późniejszym czasie stacja nazywała się Ruda Wschodnia Wąskotorowa.
  • Widoczne są dwie równoległe linie biegnące z Bytomia Karbia Wąskotorowego do Bytomia Północnego po obu stronach linii normalnotorowej. Pozostałości tego osobliwego układu w okolicach stacji Bytom Północ można zobaczyć na tym oto dokumencie: Plan sytuacyjny bocznicy Kopalni Węgla Kamiennego Bytom z roku 1958
  • Próżno na terenie Zabrza szukać stacji Zabrze Północne. W roku 1946 nazywała się ona jeszcze "Szczęście Ludwika", która to nazwa pochodziła od pobliskiej Kopalni Węgla Kamiennego Ludwik zwanej do roku 1945 Ludwigsglück, czyli właśnie Szczęście Ludwika

Autor rysunku: Sosna (imię nieznane)

Skan został pobrany ze strony bytom.eu kilka lat temu i nie jest już tam dostępny.

Opracowanie opisu: Paweł Niemczuk, Mariusz Senderowski, Mariusz Herchold


Schemat-linii-gkw-1946.jpg