GLs30: Różnice pomiędzy wersjami

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "{{Lokomotywa spalinowa infobox |seria_lokomotywy = GLs30 |grafika = |opis = |producent = ZREMB Gliwice |lata...")
 
Linia 28: Linia 28:
  
 
== Geneza ==
 
== Geneza ==
Z powodu dużego zapotrzebowania na wąskotorowe lokomotywy w przemyśle i braku części zamiennych do starych zagranicznych konstrukcji. ''Zakłady Remontu Maszyn Budowlanych'' nr 5 w Gliwicach, które zajmowało się remontami takich lokomotyw w przyzakładowym biurze konstrukcyjnym opracowano dokumentację techniczną lokomotywy z wykorzystaniem wyłącznie polskich podzespołów. Do produkcji seryjnej lokomotywek GLs przystąpiono w 1961. W sumie powstało około 160 lokomotyw GLs30. W tym samym czasie produkcję wąskotorowych lokomotyw spalinowych rozpoczęły [[Fablok]] oraz [[ZNTK Poznań]], z tego powodu przestały napływać zamówienia do zakładu w Gliwicach i zakończono produkcję tych lokomotyw. Przestawiono się natomiast na produkcję maszyn budowlanych. Obecnie można jeszcze spotkać te lokomotywy głównie w [[cegielnia|cegielniach]].
+
Z powodu dużego zapotrzebowania na wąskotorowe lokomotywy w przemyśle i braku części zamiennych do starych zagranicznych konstrukcji. ''Zakłady Remontu Maszyn Budowlanych'' nr 5 w Gliwicach, które zajmowało się remontami takich lokomotyw w przyzakładowym biurze konstrukcyjnym opracowano dokumentację techniczną lokomotywy z wykorzystaniem wyłącznie polskich podzespołów. Do produkcji seryjnej lokomotywek GLs przystąpiono w 1961. W sumie powstało około 160 lokomotyw GLs30. W tym samym czasie produkcję wąskotorowych lokomotyw spalinowych rozpoczęły [[ZNTK Poznań]] na podstawie projektu opracowanego przez [[Fablok]], z tego powodu przestały napływać zamówienia do zakładu w Gliwicach i zakończono produkcję tych lokomotyw. Przestawiono się natomiast na produkcję maszyn budowlanych, zwłaszcza wózków widłowych i podnośników hydraulicznych . Obecnie można jeszcze spotkać te lokomotywy tylko w skansenach i na kolejach turystycznych. Ostatnie sprawne egzemplarze były używane głównie w [[cegielnia|cegielniach]].
  
 
== Konstrukcja ==
 
== Konstrukcja ==

Wersja z 14:30, 1 maj 2018

{{{typ_lokomotywy}}}
{{{opis_zdjęcia}}}


Producent ZREMB Gliwice
Lata budowy 1961-1964
Układ osi B


Masa służbowa 4 000 kg
Nacisk osi na szyny 2 t
Rozstaw osi skrajnych 845 mm
Średnica kół 450 mm
Długość ze zderzakami 2910 mm
Szerokość 1140 mm
Wysokość 2145 mm
Prędkość konstrukcyjna 17 km/h
Maksymalna siła pociągowa 1250 kG
Typ silnika spalinowego S-322
Moc znamionowa 30 KM
Zapas paliwa 35 l
Rodzaj przekładni mechaniczna



Rozstaw szyn 500-750 mm


Geneza

Z powodu dużego zapotrzebowania na wąskotorowe lokomotywy w przemyśle i braku części zamiennych do starych zagranicznych konstrukcji. Zakłady Remontu Maszyn Budowlanych nr 5 w Gliwicach, które zajmowało się remontami takich lokomotyw w przyzakładowym biurze konstrukcyjnym opracowano dokumentację techniczną lokomotywy z wykorzystaniem wyłącznie polskich podzespołów. Do produkcji seryjnej lokomotywek GLs przystąpiono w 1961. W sumie powstało około 160 lokomotyw GLs30. W tym samym czasie produkcję wąskotorowych lokomotyw spalinowych rozpoczęły ZNTK Poznań na podstawie projektu opracowanego przez Fablok, z tego powodu przestały napływać zamówienia do zakładu w Gliwicach i zakończono produkcję tych lokomotyw. Przestawiono się natomiast na produkcję maszyn budowlanych, zwłaszcza wózków widłowych i podnośników hydraulicznych . Obecnie można jeszcze spotkać te lokomotywy tylko w skansenach i na kolejach turystycznych. Ostatnie sprawne egzemplarze były używane głównie w cegielniach.

Konstrukcja

Lokomotywy GLs30 są wyposażone w silnik wysokoprężny typu S-322 produkcji WSW Andrychów. Napęd na osie przekazywany jest poprzez 3-biegową skrzynię biegów z mechanizmem rewersowym a następnie przez dwa wałki z osadzonymi na nich kołami zębatymi. Z tych kół, poprzez łańcuchy Galla, napęd przekazywany jest na koła. Silnik chłodzony jest przez ciecz o obiegu wymuszonym. Lokomotywa wyposażona jest w dwie piasecznice, które uruchamiane są mechanicznie oraz zbiornik paliwa o pojemności 35 litrów. W budce maszynisty fotel ustawiony jest bokiem do kierunku jazdy.

Bibliografia

  • Bogdan Pokropiński, Lokomotywy spalinowe produkcji polskiej, WKiŁ, Warszawa, 2009, Szablon:ISBN, s. 168-170, 208.
  • wikipedia.pl