Edytujesz Archiwum:Regulamin łączności radiofonicznej w obrębie Zarządu Kolei Dojazdowej w Bytomiu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Edycja może zostać wycofana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
Aktualna wersja | Twój tekst | ||
Linia 15: | Linia 15: | ||
Przygotowania do wprowadzenia radiołączności pociągowej, która umożliwiałaby, przede wszystkim, kontakt pomiędzy dyżurnym ruchu a maszynistą rozpoczęto w roku 1965 - wtedy to [[Centralny Ośrodek Badawczy i Rozwojowy Techniki Kolejowej]] w Warszawie opracował ''Studium koncepcji łączności radiotelefonicznej PKP''. W opracowaniu tym założono, że do tego celu zostaną zaadaptowane eksploatowane już od wielu lat radiotelefony typu FM302. Przyjęto, że system będzie simpleksowy analogowy z selektywnym wywołaniem grupowym, a w wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że optymalnym pasmem będzie pasmo 150 MHz. Już w roku 1967, w celach testowych, zainstalowano radiotelefony w nastawniach dysponujących zlokalizowanych na odcinku Warszawa Odolany - Skierniewice oraz w trzech lokomotywach serii ET21. W wyniku przeprowadzonych testów podjęto decyzję o rozbudowie systemu. Prace, w pierwszej kolejności, objęły Magistralę Węglową na odcinku Tarnowskie Góry - Gdynia. W kolejnych latach radiołączność obejmowała sukcesywnie kolejne linie. 1 stycznia 1972 weszły w życie przepisy '''''R 13c''' - Tymczasowa instrukcja o użytkowaniu urządzeń radiołączności pociągowej na PKP'' (rozporządzenie Ministra Komunikacji nr 171 z dnia 5 listopada 1971). | Przygotowania do wprowadzenia radiołączności pociągowej, która umożliwiałaby, przede wszystkim, kontakt pomiędzy dyżurnym ruchu a maszynistą rozpoczęto w roku 1965 - wtedy to [[Centralny Ośrodek Badawczy i Rozwojowy Techniki Kolejowej]] w Warszawie opracował ''Studium koncepcji łączności radiotelefonicznej PKP''. W opracowaniu tym założono, że do tego celu zostaną zaadaptowane eksploatowane już od wielu lat radiotelefony typu FM302. Przyjęto, że system będzie simpleksowy analogowy z selektywnym wywołaniem grupowym, a w wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że optymalnym pasmem będzie pasmo 150 MHz. Już w roku 1967, w celach testowych, zainstalowano radiotelefony w nastawniach dysponujących zlokalizowanych na odcinku Warszawa Odolany - Skierniewice oraz w trzech lokomotywach serii ET21. W wyniku przeprowadzonych testów podjęto decyzję o rozbudowie systemu. Prace, w pierwszej kolejności, objęły Magistralę Węglową na odcinku Tarnowskie Góry - Gdynia. W kolejnych latach radiołączność obejmowała sukcesywnie kolejne linie. 1 stycznia 1972 weszły w życie przepisy '''''R 13c''' - Tymczasowa instrukcja o użytkowaniu urządzeń radiołączności pociągowej na PKP'' (rozporządzenie Ministra Komunikacji nr 171 z dnia 5 listopada 1971). | ||
− | Wiosną 1973 wprowadzono do próbnej eksploatacji nowe radiotelefony tranzystorowe. Wdrażanie do użytku nowoczesnego sprzętu tranzystorowego rozpoczęto w trzecim kwartale tego samego roku - były to m. in. przewoźne radiotelefony typu RADMOR 3006. Warto zaznaczyć, że choć producent określił ich żywotność na 10 lat, to wiele z nich z powodzeniem pracuje do dziś. Ze względu na wynikającą z przepisów Unii Europejskiej konieczność wprowadzenia nowoczesnego systemu radiołączności cyfrowej ([[pl:GSM-R|GSM-R]]) należy spodziewać się, że, z czasem, radiołączność analogowa na kolei przejdzie do historii<ref>{{Cytuj stronę | url = | + | Wiosną 1973 wprowadzono do próbnej eksploatacji nowe radiotelefony tranzystorowe. Wdrażanie do użytku nowoczesnego sprzętu tranzystorowego rozpoczęto w trzecim kwartale tego samego roku - były to m. in. przewoźne radiotelefony typu RADMOR 3006. Warto zaznaczyć, że choć producent określił ich żywotność na 10 lat, to wiele z nich z powodzeniem pracuje do dziś. Ze względu na wynikającą z przepisów Unii Europejskiej konieczność wprowadzenia nowoczesnego systemu radiołączności cyfrowej ([[pl:GSM-R|GSM-R]]) należy spodziewać się, że, z czasem, radiołączność analogowa na kolei przejdzie do historii<ref>{{Cytuj stronę | url = http://radiotech.pl/doc/Radiolacznosc-pociagowa.pdf| tytuł = Radiołączność pociągowa na PKP| nazwisko = Jakubowski| imię = Michał| autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = | oznaczenie = | strony = | język = | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = | data dostępu = 2017-11-17}}</ref>. |
== Radiołączność na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych == | == Radiołączność na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych == | ||
− | [[Plik:Radio13.jpg|thumb|right|Radiotelefon stacjonarny MORS FM302]] | + | [[Plik:Radio13.jpg|thumb|right|Radiotelefon stacjonarny MORS FM302]] |
Na podstawie zachowanych materiałów nie można ustalić, kiedy wprowadzono łączność radiową na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych. Możliwe, że właśnie w roku 1977, kiedy opracowano prezentowany tutaj regulamin. Z literatury wiadomo, że w roku 1989 funkcjonowała radiołączność pomiędzy dyspozyturą w Zarządzie Kolei Dojazdowych w Bytomiu oraz [[stacja kontrolna|stacjami kontrolnymi]] [[Maciejkowice]], [[Bytom Karb Wąskotorowy]], [[Poręba Wąskotorowa]] i [[Rudy]] oraz [[pociąg ratunkowy|pociągiem ratunkowym]]. Wtedy też prowadzono pierwsze próby radiołączności pociągowej - w stosowne urządzenia wyposażono posterunki ruchu oraz lokomotywy<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Soida| imię = Krzysztof| autor link = | inni = | tytuł = Koleje Wąskotorowe na Górnym Śląsku| url = | wydanie = | wydawca = ApLand sp. z o.o.| miejsce = Katowice| data = 2001| rok = | miesiąc = | strony = 46| rozdział = 2.1| adres rozdziału = | nazwisko r = | imię r = | autor r link = | tom = 2| tytuł tomu = Technika kolei wąskotorowych| część = 1| tytuł części = | seria = | id = | isbn = 8391257509| oclc = | doi = | cytat = | język = | data dostępu = }}</ref>. W ostatnim roku funkcjonowania Górnośląskich Kolei Wąskotorowych w strukturach Polskich Kolei Państwowych (2001) radiołączność pociągowa była w normalnej eksploatacji. Stosowne urządzenia były zainstalowane na posterunkach ruchu Górnośląskich Kolei Wąskotorowych oraz na nastawniach normalnotorowych PKP i kolei górniczych obsługujących semafory osłonne na skrzyżowaniach, np. na nastawni BP (stacja [[Bytom Północ]], BT4 (jedna z nastawni wykonawczych na stacji [[Bytom]] oraz na nastawni na posterunku Karol Miarka kolei górniczej. Kilka sztuk urządzeń stacjonarnych oraz przewoźnych zachowało się do dzisiaj. Te ostatnie są nawet zainstalowane w lokomotywach serii Lxd2 pracujących na GKW, nie są jednak eksploatowane. | Na podstawie zachowanych materiałów nie można ustalić, kiedy wprowadzono łączność radiową na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych. Możliwe, że właśnie w roku 1977, kiedy opracowano prezentowany tutaj regulamin. Z literatury wiadomo, że w roku 1989 funkcjonowała radiołączność pomiędzy dyspozyturą w Zarządzie Kolei Dojazdowych w Bytomiu oraz [[stacja kontrolna|stacjami kontrolnymi]] [[Maciejkowice]], [[Bytom Karb Wąskotorowy]], [[Poręba Wąskotorowa]] i [[Rudy]] oraz [[pociąg ratunkowy|pociągiem ratunkowym]]. Wtedy też prowadzono pierwsze próby radiołączności pociągowej - w stosowne urządzenia wyposażono posterunki ruchu oraz lokomotywy<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Soida| imię = Krzysztof| autor link = | inni = | tytuł = Koleje Wąskotorowe na Górnym Śląsku| url = | wydanie = | wydawca = ApLand sp. z o.o.| miejsce = Katowice| data = 2001| rok = | miesiąc = | strony = 46| rozdział = 2.1| adres rozdziału = | nazwisko r = | imię r = | autor r link = | tom = 2| tytuł tomu = Technika kolei wąskotorowych| część = 1| tytuł części = | seria = | id = | isbn = 8391257509| oclc = | doi = | cytat = | język = | data dostępu = }}</ref>. W ostatnim roku funkcjonowania Górnośląskich Kolei Wąskotorowych w strukturach Polskich Kolei Państwowych (2001) radiołączność pociągowa była w normalnej eksploatacji. Stosowne urządzenia były zainstalowane na posterunkach ruchu Górnośląskich Kolei Wąskotorowych oraz na nastawniach normalnotorowych PKP i kolei górniczych obsługujących semafory osłonne na skrzyżowaniach, np. na nastawni BP (stacja [[Bytom Północ]], BT4 (jedna z nastawni wykonawczych na stacji [[Bytom]] oraz na nastawni na posterunku Karol Miarka kolei górniczej. Kilka sztuk urządzeń stacjonarnych oraz przewoźnych zachowało się do dzisiaj. Te ostatnie są nawet zainstalowane w lokomotywach serii Lxd2 pracujących na GKW, nie są jednak eksploatowane. | ||
Linia 30: | Linia 30: | ||
− | + | [[Plik:Radio00.jpg|500px|left]] | |
− | + | [[Plik:Radio01.jpg|500px|right]] | |
− | + | [[Plik:Radio02.jpg|500px|left]] | |
− | Radio00.jpg | + | [[Plik:Radio03.jpg|500px|right]] |
− | Radio01.jpg | + | [[Plik:Radio04.jpg|500px|left]] |
− | Radio02.jpg | + | [[Plik:Radio05.jpg|500px|right]] |
− | Radio03.jpg | + | [[Plik:Radio06.jpg|500px|left]] |
− | Radio04.jpg | + | [[Plik:Radio07.jpg|500px|right]] |
− | Radio05.jpg | + | [[Plik:Radio08.jpg|500px|left]] |
− | Radio06.jpg | + | [[Plik:Radio09.jpg|500px|right]] |
− | Radio07.jpg | + | [[Plik:Radio10.jpg|500px|left]] |
− | Radio08.jpg | + | [[Plik:Radio11.jpg|500px|right]] |
− | Radio09.jpg | + | [[Plik:Radio12.jpg|500px|center]] |
− | Radio10.jpg | ||
− | Radio11.jpg | ||
− | Radio12.jpg | ||
− | |||
{{clear}} | {{clear}} | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
− | |||
− | |||
− |