Edytujesz Archiwum:Regulamin łączności radiofonicznej w obrębie Zarządu Kolei Dojazdowej w Bytomiu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Edycja może zostać wycofana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
| Aktualna wersja | Twój tekst | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
Przygotowania do wprowadzenia radiołączności pociągowej, która umożliwiałaby, przede wszystkim, kontakt pomiędzy dyżurnym ruchu a maszynistą rozpoczęto w roku 1965 - wtedy to [[Centralny Ośrodek Badawczy i Rozwojowy Techniki Kolejowej]] w Warszawie opracował ''Studium koncepcji łączności radiotelefonicznej PKP''. W opracowaniu tym założono, że do tego celu zostaną zaadaptowane eksploatowane już od wielu lat radiotelefony typu FM302. Przyjęto, że system będzie simpleksowy analogowy z selektywnym wywołaniem grupowym, a w wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że optymalnym pasmem będzie pasmo 150 MHz. Już w roku 1967, w celach testowych, zainstalowano radiotelefony w nastawniach dysponujących zlokalizowanych na odcinku Warszawa Odolany - Skierniewice oraz w trzech lokomotywach serii ET21. W wyniku przeprowadzonych testów podjęto decyzję o rozbudowie systemu. Prace, w pierwszej kolejności, objęły Magistralę Węglową na odcinku Tarnowskie Góry - Gdynia. W kolejnych latach radiołączność obejmowała sukcesywnie kolejne linie. 1 stycznia 1972 weszły w życie przepisy '''''R 13c''' - Tymczasowa instrukcja o użytkowaniu urządzeń radiołączności pociągowej na PKP'' (rozporządzenie Ministra Komunikacji nr 171 z dnia 5 listopada 1971). | Przygotowania do wprowadzenia radiołączności pociągowej, która umożliwiałaby, przede wszystkim, kontakt pomiędzy dyżurnym ruchu a maszynistą rozpoczęto w roku 1965 - wtedy to [[Centralny Ośrodek Badawczy i Rozwojowy Techniki Kolejowej]] w Warszawie opracował ''Studium koncepcji łączności radiotelefonicznej PKP''. W opracowaniu tym założono, że do tego celu zostaną zaadaptowane eksploatowane już od wielu lat radiotelefony typu FM302. Przyjęto, że system będzie simpleksowy analogowy z selektywnym wywołaniem grupowym, a w wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że optymalnym pasmem będzie pasmo 150 MHz. Już w roku 1967, w celach testowych, zainstalowano radiotelefony w nastawniach dysponujących zlokalizowanych na odcinku Warszawa Odolany - Skierniewice oraz w trzech lokomotywach serii ET21. W wyniku przeprowadzonych testów podjęto decyzję o rozbudowie systemu. Prace, w pierwszej kolejności, objęły Magistralę Węglową na odcinku Tarnowskie Góry - Gdynia. W kolejnych latach radiołączność obejmowała sukcesywnie kolejne linie. 1 stycznia 1972 weszły w życie przepisy '''''R 13c''' - Tymczasowa instrukcja o użytkowaniu urządzeń radiołączności pociągowej na PKP'' (rozporządzenie Ministra Komunikacji nr 171 z dnia 5 listopada 1971). | ||
| − | Wiosną 1973 wprowadzono do próbnej eksploatacji nowe radiotelefony tranzystorowe. Wdrażanie do użytku nowoczesnego sprzętu tranzystorowego rozpoczęto w trzecim kwartale tego samego roku - były to m. in. przewoźne radiotelefony typu RADMOR 3006. Warto zaznaczyć, że choć producent określił ich żywotność na 10 lat, to wiele z nich z powodzeniem pracuje do dziś. Ze względu na wynikającą z przepisów Unii Europejskiej konieczność wprowadzenia nowoczesnego systemu radiołączności cyfrowej ([[pl:GSM-R|GSM-R]]) należy spodziewać się, że, z czasem, radiołączność analogowa na kolei przejdzie do historii<ref>{{Cytuj stronę | url = https://docplayer.pl/11026585-Radiolacznosc-pociagowa-na-pkp.html| tytuł = Radiołączność pociągowa na PKP| nazwisko = Jakubowski| imię = Michał| autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = | oznaczenie = | strony = | język = | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = | data dostępu = | + | Wiosną 1973 wprowadzono do próbnej eksploatacji nowe radiotelefony tranzystorowe. Wdrażanie do użytku nowoczesnego sprzętu tranzystorowego rozpoczęto w trzecim kwartale tego samego roku - były to m. in. przewoźne radiotelefony typu RADMOR 3006. Warto zaznaczyć, że choć producent określił ich żywotność na 10 lat, to wiele z nich z powodzeniem pracuje do dziś. Ze względu na wynikającą z przepisów Unii Europejskiej konieczność wprowadzenia nowoczesnego systemu radiołączności cyfrowej ([[pl:GSM-R|GSM-R]]) należy spodziewać się, że, z czasem, radiołączność analogowa na kolei przejdzie do historii<ref>{{Cytuj stronę | url = https://docplayer.pl/11026585-Radiolacznosc-pociagowa-na-pkp.html| tytuł = Radiołączność pociągowa na PKP| nazwisko = Jakubowski| imię = Michał| autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = | oznaczenie = | strony = | język = | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = | data dostępu = 2017-11-17}}</ref>. |
== Radiołączność na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych == | == Radiołączność na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych == | ||