Lokomotywownia: Różnice pomiędzy wersjami
(motowagonownie) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | '''Lokomotywownia''' - podstawowa jednostka organizacyjna służby trakcji wraz z zespołem budynków i urządzeń, służących do obsługi lokomotyw. Prowadzi ona bezpośrednio gospodarkę trakcyjną. Jej głównym zadaniem jest utrzymanie pojazdów trakcyjnych dla służby ruchu i innych służb, wykorzystujących w swojej pracy lokomotywy. | |
− | + | ||
− | + | == Zadania lokomotywowni == | |
− | + | * Wykonanie czynności przygotowujących pojazdy trakcyjne do pracy, | |
− | + | * Naprawy bieżące, przeglądy okresowe, przeglądy codzienne i ewentualnie naprawy okresowe (rewizje) pojazdów trakcyjnych, | |
− | + | * Dysponowanie drużynami trakcyjnymi, potrzebnymi do obsługi przydzielonych jej pojazdów trakcyjnych, | |
− | + | * Nadzorowanie pracy pojazdów trakcyjnych i drużyn, | |
− | + | * Utrzymywanie urządzeń trakcyjnych znajdujących się na terenie lokomotywowni i na przydzielonych jej odcinkach trakcyjnych. | |
− | + | ||
− | + | == Typy lokomotywowni == | |
− | + | Ze względu na rodzaj obsługiwanych pojazdów trakcyjnych lokomotywownie dzieli się na: | |
− | + | * Parowozownie, | |
− | + | * Spalinowozownie | |
− | + | * Elektrowozownie | |
− | + | ||
− | + | == Układy przestrzenne lokomotywowni == | |
− | + | Specyficzne zadania związane z obsługą każdego z rodzajów trakcji może wymuszać inne wyposażenie i w konsekwencji rozplanowanie całego kompleksu lokomotywowni. Duży wpływ na ich układ przestrzenny ma też ukształtowanie terenu i dostępność miejsca pod zabudowę. | |
− | |||
Z uwagi na kształt najważniejszego budynku - hali postojowej i naprawczej - rozróżnia się: | Z uwagi na kształt najważniejszego budynku - hali postojowej i naprawczej - rozróżnia się: | ||
− | + | * '''Lokomotywownie wachlarzowe''' mają budynki, w których tory są ułożone promieniście, a sam budynek ma kształt wycinka pierścienia. Zazwyczaj z jednej strony znajduje się przedłużone stanowisko warsztatowe, które ma kształt prostokątny. Zależnie od promienia łuku frontowej ściany wyróżnia się lokomotywownie o małym promieniu (55-70 m) i o dużym promieniu (powyżej 200 m). Lokomotywownie o małym promieniu wyposażone są w obrotnice, zaś o dużym promieniu obrotnicy nie wymagają. Lokomotywownie tego typu znalazły szerokie zastosowanie przy obsłudze trakcji parowej. Dla pozostałych rodzajów trakcji lokomotywownie wachlarzowe są stosowane tylko w razie ich adaptacji - właściwie nie buduje się ich już obecnie. | |
− | + | * '''Lokomotywownie prostokątne''' to budynki na planie prostokąta, z torami ułożonymi równolegle do siebie. Tory mogą być przelotowe, tzn. wjazdy na stanowisko znajdują się po obu stronach budynku. Stosowane są dla wszystkich rodzajów trakcji. Często wyposażone są w przesuwnice zwiększające funkcjonalność przy ich niekiedy dużej długości. | |
− | + | * '''Lokomotywownie schodkowe''' stanowią odmianę lokomotywowni prostokątnej. Budynek główny składa się z kilku prostokątnych części (zazwyczaj przelotowych), usytuowanych względem siebie w układzie stopni. Poszczególne stopnie są połączone niezamykanymi przejściami, dzięki czemu tworzą jedną całość. Każdy schodek ma zwykle 3 tory, połączone zwrotnicami z głównym torem wjazdowym i wyjazdowym. | |
− | + | ||
− | + | == Źródła == | |
− | + | *Jan Nieliwodzki: Gospodarka Pojazdami Trakcyjnymi PKP. Wyd. 1. Warszawa: WKŁ, 1966 | |
− | + | ||
− | + | ||
− | + | [[Kategoria:Hasła encyklopedyczne]] | |
+ | [[Kategoria:Budynki utrzymania taboru]] |
Wersja z 00:10, 25 sty 2012
Lokomotywownia - podstawowa jednostka organizacyjna służby trakcji wraz z zespołem budynków i urządzeń, służących do obsługi lokomotyw. Prowadzi ona bezpośrednio gospodarkę trakcyjną. Jej głównym zadaniem jest utrzymanie pojazdów trakcyjnych dla służby ruchu i innych służb, wykorzystujących w swojej pracy lokomotywy.
Zadania lokomotywowni
- Wykonanie czynności przygotowujących pojazdy trakcyjne do pracy,
- Naprawy bieżące, przeglądy okresowe, przeglądy codzienne i ewentualnie naprawy okresowe (rewizje) pojazdów trakcyjnych,
- Dysponowanie drużynami trakcyjnymi, potrzebnymi do obsługi przydzielonych jej pojazdów trakcyjnych,
- Nadzorowanie pracy pojazdów trakcyjnych i drużyn,
- Utrzymywanie urządzeń trakcyjnych znajdujących się na terenie lokomotywowni i na przydzielonych jej odcinkach trakcyjnych.
Typy lokomotywowni
Ze względu na rodzaj obsługiwanych pojazdów trakcyjnych lokomotywownie dzieli się na:
- Parowozownie,
- Spalinowozownie
- Elektrowozownie
Układy przestrzenne lokomotywowni
Specyficzne zadania związane z obsługą każdego z rodzajów trakcji może wymuszać inne wyposażenie i w konsekwencji rozplanowanie całego kompleksu lokomotywowni. Duży wpływ na ich układ przestrzenny ma też ukształtowanie terenu i dostępność miejsca pod zabudowę. Z uwagi na kształt najważniejszego budynku - hali postojowej i naprawczej - rozróżnia się:
- Lokomotywownie wachlarzowe mają budynki, w których tory są ułożone promieniście, a sam budynek ma kształt wycinka pierścienia. Zazwyczaj z jednej strony znajduje się przedłużone stanowisko warsztatowe, które ma kształt prostokątny. Zależnie od promienia łuku frontowej ściany wyróżnia się lokomotywownie o małym promieniu (55-70 m) i o dużym promieniu (powyżej 200 m). Lokomotywownie o małym promieniu wyposażone są w obrotnice, zaś o dużym promieniu obrotnicy nie wymagają. Lokomotywownie tego typu znalazły szerokie zastosowanie przy obsłudze trakcji parowej. Dla pozostałych rodzajów trakcji lokomotywownie wachlarzowe są stosowane tylko w razie ich adaptacji - właściwie nie buduje się ich już obecnie.
- Lokomotywownie prostokątne to budynki na planie prostokąta, z torami ułożonymi równolegle do siebie. Tory mogą być przelotowe, tzn. wjazdy na stanowisko znajdują się po obu stronach budynku. Stosowane są dla wszystkich rodzajów trakcji. Często wyposażone są w przesuwnice zwiększające funkcjonalność przy ich niekiedy dużej długości.
- Lokomotywownie schodkowe stanowią odmianę lokomotywowni prostokątnej. Budynek główny składa się z kilku prostokątnych części (zazwyczaj przelotowych), usytuowanych względem siebie w układzie stopni. Poszczególne stopnie są połączone niezamykanymi przejściami, dzięki czemu tworzą jedną całość. Każdy schodek ma zwykle 3 tory, połączone zwrotnicami z głównym torem wjazdowym i wyjazdowym.
Źródła
- Jan Nieliwodzki: Gospodarka Pojazdami Trakcyjnymi PKP. Wyd. 1. Warszawa: WKŁ, 1966