Kolej wąskotorowa w Toruniu: Różnice pomiędzy wersjami
(Anulowanie wersji 65811160 autorstwa 95.40.162.109 (dyskusja): gorzej, gdy stanowią. Ale ich kasowanie to wandalizm.) |
(W podczas tworzenia hasła w 2020 roku standardy WP:WER już obowiązywały - prywatne wpisy na forum lub na blogu nie stanowią źródła) |
||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
Po zakończonej zwycięstwem [[Wojna francusko-pruska|wojny z Francją (1870–1871)]] [[Królestwo Prus|władze pruskie]] podjęły decyzję o rozbudowie [[Poligon toruński|toruńskiego poligonu]] m.in. o konną kolej wąskotorową o rozstawie szyn 600 mm. Wybudowano wówczas łącznie ok. 30 km torów, które służyły do dowozu zaopatrzenia dla ćwiczących artylerzystów. W latach 1901-1906 kolej rozbudowano i przekształcono w parową. Do wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] na jej wyposażeniu znajdowało się 14 parowozów. W tym okresie wybudowano także dwie bocznice kolejowe. Łączyły one [[Linia kolejowa nr 18|linię kolejową (obecnie nr 18)]] ze składami amunicyjnymi zlokalizowanymi na terenie poligonu. Pierwszą z nich, normalnotorową (istniejącą do dziś), odprowadzono z [[Brzoza Toruńska|Brzozy Toruńskiej]], zaś drugą, wąskotorową z [[Rudak]]u (dziś [[Podział administracyjny Torunia|dzielnicy Torunia]]). Linia ta biegła wzdłuż dzisiejszych ulic Podgórskiej i Kniaziewicza. Na wysokości późniejszej [[Budynek Rozgłośni Polskiego Radia w Toruniu|radiostacji]] przecinała ona dzisiejszą ulicę Łódzką. Przy ul. Podgórskiej, obok [[Fort Kolejowy w Toruniu|Fortu Kolejowego]], znajdowała się stacja przeładunkowa między koleją normalnotorową a wąskotorową. Całkowita długość torowisk tej kolei wynosiła 32,2 km. W jej skład, oprócz wspomnianej bocznicy, wchodziła także pętla okrążająca cały teren ćwiczebny poligonu (22,1 km), dworzec w sąsiedztwie koszar, warsztaty oraz 5 mijanek. | Po zakończonej zwycięstwem [[Wojna francusko-pruska|wojny z Francją (1870–1871)]] [[Królestwo Prus|władze pruskie]] podjęły decyzję o rozbudowie [[Poligon toruński|toruńskiego poligonu]] m.in. o konną kolej wąskotorową o rozstawie szyn 600 mm. Wybudowano wówczas łącznie ok. 30 km torów, które służyły do dowozu zaopatrzenia dla ćwiczących artylerzystów. W latach 1901-1906 kolej rozbudowano i przekształcono w parową. Do wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] na jej wyposażeniu znajdowało się 14 parowozów. W tym okresie wybudowano także dwie bocznice kolejowe. Łączyły one [[Linia kolejowa nr 18|linię kolejową (obecnie nr 18)]] ze składami amunicyjnymi zlokalizowanymi na terenie poligonu. Pierwszą z nich, normalnotorową (istniejącą do dziś), odprowadzono z [[Brzoza Toruńska|Brzozy Toruńskiej]], zaś drugą, wąskotorową z [[Rudak]]u (dziś [[Podział administracyjny Torunia|dzielnicy Torunia]]). Linia ta biegła wzdłuż dzisiejszych ulic Podgórskiej i Kniaziewicza. Na wysokości późniejszej [[Budynek Rozgłośni Polskiego Radia w Toruniu|radiostacji]] przecinała ona dzisiejszą ulicę Łódzką. Przy ul. Podgórskiej, obok [[Fort Kolejowy w Toruniu|Fortu Kolejowego]], znajdowała się stacja przeładunkowa między koleją normalnotorową a wąskotorową. Całkowita długość torowisk tej kolei wynosiła 32,2 km. W jej skład, oprócz wspomnianej bocznicy, wchodziła także pętla okrążająca cały teren ćwiczebny poligonu (22,1 km), dworzec w sąsiedztwie koszar, warsztaty oraz 5 mijanek. | ||
W okresie [[II Rzeczpospolita|międzywojennym]] kolej wykorzystywana była m.in. przez Pomocniczą Składownię Uzbrojenia nr 8 – Magazyn Amunicji „Poligon”. | W okresie [[II Rzeczpospolita|międzywojennym]] kolej wykorzystywana była m.in. przez Pomocniczą Składownię Uzbrojenia nr 8 – Magazyn Amunicji „Poligon”. | ||
| − | Po 1945 roku coraz rzadziej była ona wykorzystywana przez [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojsko Polskie]] i ostatecznie została zlikwidowana na terenie należącym do miasta pod koniec lat 60. XX wieku. W tym samym czasie w miejscu dworca kolejowego wybudowano nowe koszary Bazy Materiałowej (obecnie 1. Baza Materiałowo - Techniczna). Do czasów współczesnych zachowała się po niej jedynie rampa przeładunkowa przy ul. Podgórskiej oraz fragmenty nasypu na terenie osiedla mieszkaniowego u zbiegu ulic Łódzkiej i Kniaziewicza. Natomiast w części poligonowej infrastruktura tej linii istnieje do dziś | + | Po 1945 roku coraz rzadziej była ona wykorzystywana przez [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojsko Polskie]] i ostatecznie została zlikwidowana na terenie należącym do miasta pod koniec lat 60. XX wieku. W tym samym czasie w miejscu dworca kolejowego wybudowano nowe koszary Bazy Materiałowej (obecnie 1. Baza Materiałowo - Techniczna). Do czasów współczesnych zachowała się po niej jedynie rampa przeładunkowa przy ul. Podgórskiej oraz fragmenty nasypu na terenie osiedla mieszkaniowego u zbiegu ulic Łódzkiej i Kniaziewicza. Natomiast w części poligonowej infrastruktura tej linii istnieje do dziś<ref>{{Cytuj | url=http://www.stawki.org/moje-stawki-fragment-wspomnien | tytuł=MOJE STAWKI. FRAGMENT WSPOMNIEŃ | Stowarzyszenie Stawki<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.stawki.org | język=pl | data dostępu=2020-09-25}}</ref><ref>{{Cytuj | url=http://www.stawki.org/torunski-poligon-artyleryjski-czi | tytuł=Toruński Poligon Artyleryjski cz.I | Stowarzyszenie Stawki<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.stawki.org | język=pl | data dostępu=2020-09-25}}</ref><ref>{{Cytuj | url=http://www.bikop.eu/dlibra/docmetadata?id=4437&from=publication | tytuł=Biblioteka Kolekcji Prywatnych - Toruń, poligon wojskowy<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.bikop.eu | język=en | data dostępu=2020-09-25}}</ref>. |
== Ciekawostka == | == Ciekawostka == | ||
Wersja z 22:13, 3 sty 2022
Szablon:Linia kolejowa infobox Kolej wąskotorowa w Toruniu – poligonowa kolej wąskotorowa, która niegdyś istniała w Toruniu.
Lokalizacja
Kolej znajdowała się w lewobrzeżnej części miasta, na terenie dwóch dzielnic: Stawek i Rudaku oraz w północnej części poligonu.
Historia
Po zakończonej zwycięstwem wojny z Francją (1870–1871) władze pruskie podjęły decyzję o rozbudowie toruńskiego poligonu m.in. o konną kolej wąskotorową o rozstawie szyn 600 mm. Wybudowano wówczas łącznie ok. 30 km torów, które służyły do dowozu zaopatrzenia dla ćwiczących artylerzystów. W latach 1901-1906 kolej rozbudowano i przekształcono w parową. Do wybuchu I wojny światowej na jej wyposażeniu znajdowało się 14 parowozów. W tym okresie wybudowano także dwie bocznice kolejowe. Łączyły one linię kolejową (obecnie nr 18) ze składami amunicyjnymi zlokalizowanymi na terenie poligonu. Pierwszą z nich, normalnotorową (istniejącą do dziś), odprowadzono z Brzozy Toruńskiej, zaś drugą, wąskotorową z Rudaku (dziś dzielnicy Torunia). Linia ta biegła wzdłuż dzisiejszych ulic Podgórskiej i Kniaziewicza. Na wysokości późniejszej radiostacji przecinała ona dzisiejszą ulicę Łódzką. Przy ul. Podgórskiej, obok Fortu Kolejowego, znajdowała się stacja przeładunkowa między koleją normalnotorową a wąskotorową. Całkowita długość torowisk tej kolei wynosiła 32,2 km. W jej skład, oprócz wspomnianej bocznicy, wchodziła także pętla okrążająca cały teren ćwiczebny poligonu (22,1 km), dworzec w sąsiedztwie koszar, warsztaty oraz 5 mijanek. W okresie międzywojennym kolej wykorzystywana była m.in. przez Pomocniczą Składownię Uzbrojenia nr 8 – Magazyn Amunicji „Poligon”. Po 1945 roku coraz rzadziej była ona wykorzystywana przez Wojsko Polskie i ostatecznie została zlikwidowana na terenie należącym do miasta pod koniec lat 60. XX wieku. W tym samym czasie w miejscu dworca kolejowego wybudowano nowe koszary Bazy Materiałowej (obecnie 1. Baza Materiałowo - Techniczna). Do czasów współczesnych zachowała się po niej jedynie rampa przeładunkowa przy ul. Podgórskiej oraz fragmenty nasypu na terenie osiedla mieszkaniowego u zbiegu ulic Łódzkiej i Kniaziewicza. Natomiast w części poligonowej infrastruktura tej linii istnieje do dziś[1][2][3].
Ciekawostka
Poligonowa kolej wąskotorowa dała początek normalnotorowej linii kolejowej Toruń - Sierpc - Warszawa (obecnie nr 27). W czasie I wojny światowej jej fragmenty z części poligonowej zostały przełożone na prawobrzeże miasta, okrążając częściowo pierścień wewnętrzny Twierdzy Toruń. Ułatwiło to lepsze połączenie toruńskich dworców kolejowych z Twierdzą. W tym samym czasie zaczęto przedłużać torowisko w kierunku Twierdzy Modlin. W okresie międzywojennym fragment tej linii był wykorzystywany w rolnictwie. W latach 1935-1937 linia ta została przebudowana na normalnotorową, funkcjonującą do dziś.
Przypisy
Przypisy
Bibliografia
- Roman Witkowski, Kolejki wojskowe w Toruniu w czasie I wojny światowej, Świat Kolei, nr 7/2008
Szablon:Koleje wąskotorowe w Polsce Szablon:Transport kolejowy w Toruniu Szablon:Twierdza Toruń