Heeresfeldbahn

Z Enkol
Wersja z dnia 15:26, 24 cze 2014 autorstwa 2xM (dyskusja | edycje) (Podstawowe informacje, zakresy numeracji parowozów HF)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Heeresfeldbahn (niem. wojskowa kolej polowa, w skrócie HF lub HFB) - niemieckie lub austriackie (Rollbahn) prowizoryczne linie kolejowe budowane przez wyspecjalizowane oddziały wojsk kolejowych (Eisenbahnpionieren) w celu transportu żołnierzy i zaopatrzenia. Najczęściej były to linie wąskotorowe układane w szybkim tempie z przęseł patentowych na poligonach lub na zapleczu frontu podczas działań wojennych. Przed I wojną światową w Niemczech przyjęto jako standardową szerokość toru 600 mm, podczas gdy w Austrii stosowano typową dla wąskotorowych kolei austriackich szerokość 760 mm oraz 700 mm w przypadku lekkich kolei dowozowych (Förderbahn). Największą rolę wojskowe koleje polowe odegrały podczas I wojny światowej, gdy ich linie były masowo budowane przez wszystkie armie biorące udział w walkach. Miały zapewniać sprawny dowóz wojska, materiałów i sprzętu podczas prowadzenia działań wojennych. Umożliwiały również ewakuację rannych. Po przesunięciu linii frontu były rozbierane lub przeznaczane do innych funkcji (transport płodów rolnych, drewna a nawet przewozy pasażerskie). W okresie międzywojennym stało się jednak jasne, że wobec rozwoju transportu drogowego, artylerii i lotnictwa ich znaczenie będzie stopniowo malało. Podczas II wojny światowej typowe wojskowe koleje polowe były budowane raczej sporadycznie (przykładem może być linia na Mierzei Wiślanej wybudowana przez Wehrmacht na początku 1945 roku). Wąskotorowy transport kolejowy wykorzystywano częściej do prac budowlanych i gospodarczych niż przy prowadzeniu działań wojennych.

Tabor

Zarówno Niemcy jak i Austriacy stworzyli szereg konstrukcji taboru przewidzianych specjalnie do obsługi wojskowych kolei polowych.

Lokomotywy niemieckie

Produkowane w Niemczech do zakończenia I wojny światowej lokomotywy oznaczano kolejnymi numerami z zakresu:

Przypisy

  1. Nr fabryczny 5020/11, PKP: Tx2-355, zachowana w muzwum w Wenecji koło Żnina.