Brigadelokomotive
Brigadelokomotive | |
Parowóz HF w skansenie w Wenecji | |
Przewoźnik | HFB, PKP, przemysł |
Oznaczenie przewoźnika | HFB 201-2896 (z przerwami), na PKP Tx1, Tx2, w przemyśle oznaczenia różne |
Producent | BMAG (218), Borsig (377), Esslingen (42), Hanomag (39), Hartmann (105), Henschel (789), Hohenzollern (47), Humboldt (11), Jung (123), Krauss (164), Linke-Hofmann (95), Maffei (175), O&K (359), SACM (12), Vulcan (17) |
Lata budowy | 1905–1919 |
Liczba wyprodukowanych egzemplarzy | 2573 |
Rozstaw szyn | 600 mm |
Długość parowozu | 5885–5980 mm |
Szerokość | 1780 mm |
Wysokość | 2850 mm |
Układ osi | D |
Rozstaw osi skrajnych | 2260 mm |
Rozstaw osi sztywnych | 785 mm (2260 mm*) |
Średnica kół napędowych | 600 mm |
Ciśnienie pary w kotle | 15 bar |
Powierzchnia rusztu | 0,42 m² |
Powierzchnia ogrzewalna kotła | 16,4 m² |
Powierzchnia przegrzewacza | Brak |
Typ silnika parowego | bliźniaczy na parę nasyconą |
Liczba cylindrów | 2 |
Średnica cylindrów | 240 mm |
Skok tłoka | 240 mm |
Rodzaj rozrządu | Stephenson |
Moc znamionowa | 65 KM (48 kW) |
Maksymalna siła pociągowa | 20,35 kN |
Prędkość konstrukcyjna | 15 km/h (25 km/h*) |
Masa własna | 9,7–10,5 t |
Masa służbowa | 12 t |
Masa napędowa | 12 t |
Nacisk osi na szyny | 3,0 t |
Typ tendra | doczepny w niektórych egzemplarzach** |
Zapas węgla | 0,7 t |
Zapas wody | 1,1 m³ |
System hamulca | Ręczny, rzutowy |
System ogrzewania | Brak |
* - po rekonstrukcji podwozia w niektórych egzemplarzach ** do parowozu zaprojektowano tender Ptx206 (Centura), stosowano również inne tendry. |
Brigadelokomotive (Brigadelok, HF) – wąskotorowa lokomotywa parowa produkowana masowo w latach 1905-1919 na potrzeby niemieckich kolei wojskowych (Heeresfeldbahnen - HFB). Stanowiła podstawowy typ lokomotywy niemieckich kolei polowych podczas I wojny światowej. Po jej zakończeniu znaczna liczba egzemplarzy znalazła się poza granicami Niemiec, w tym na terenie Polski, gdzie znalazła zastosowanie na kolejach publicznych oraz przemysłowych (głównie cukrowniczych i leśnych). Ze względu na niewielką moc i przestarzałą konstrukcję lokomotywy tego typu wycofano ze służby na PKP przed 1970 rokiem, jednak na kolejach przemysłowych służyły one jeszcze w latach '80. Kilkanaście egzemplarzy zostało zachowanych w stanie nieczynnym na terenie kraju.
Historia
Stosowane od 1890 roku przez wojska niemieckie parowozy bliźniacze (Zwillinge) okazały się na początku XX w. zbyt słabe. W związku z tym już w 1901 roku przystąpiono do opracowywania nowej konstrukcji parowozu wąskotorowego, przeznaczonego dla Wojskowych Kolei Polowych (Heeresfeldbahnen - HFB). Początkowo prace prowadzono w firmach Arnold Jung Lokomotivfabrik oraz Georg Krauss. Następnie projekt został przejęty przez zakłady Henschel, które w 1903 roku dostarczyły pierwszy prototyp. W roku 1905 przystąpiono do produkcji seryjnej, którą prowadzono w wielu niemieckich fabrykach aż do 1919 roku (parowozy produkowano również po zakończeniu I wojny światowej). Ogółem oficjalnie powstały 2573 egzemplarze[1], które oznaczano symbolem HF (Heeresfeldbahnen) i numerami z zakresu 201-2896. Parowozy trafiały na stan armii niemieckiej i były eksploatowane na kolejach wojskowych na terenie Niemiec, jak również w koloniach. W trakcie I wojny światowej trafiły na zaplecze wszystkich frontów, gdzie stanowiły podstawowy środek trakcyjny na kolejach transportujących zaopatrzenie, żołnierzy na pole walki i ewakuujących rannych.
Po zakończeniu działań wojennych wiele parowozów pozostało poza granicami Niemiec. Na terenie odrodzonej Polski znalazło się ponad 180 egzemplarzy. Dodatkowo zakupiono 50 sztuk parowozów wyprodukowanych już po wojnie. Znalazły one zastosowanie zarówno na kolejach publicznych, gdzie otrzymały oznaczenie D i numerację w obrębie poszczególnych dyrekcji, jak również na kolejach prywatnych. W szczególności typ ten dzięki niskim naciskom osiowym i możliwości przechodzenia przez łuki o małym promieniu sprawdził się na kolejach przemysłowych (głównie cukrownianych i leśnych). Warto zauważyć, ze duża podaż materiałów nawierzchniowych oraz taboru z likwidowanych kolei wojskowych przyczyniła się do znacznego rozwoju niepublicznych kolei wąskotorowych w okresie międzywojennym. Na wielu sieciach zakładowych Brigadelokomotive stanowiły podstawowy środek trakcyjny aż do ich likwidacji w latach 70/80 XX wieku.
Po II wojnie światowej parowozy Brigadelokomotive (najczęściej określane w Polsce "HF")oznaczono na PKP serią Tx1, którą w 1961 roku zmieniono na Tx2. Z punktu widzenia potrzeb kolei publicznych lokomotywy te charakteryzowały się zbyt niską mocą i prędkością maksymalną. Z drugiej strony brak nowych maszyn na tor 600 mm wymuszał ich dalszą eksploatację aż do 1970 roku. Część wycofywanych lokomotyw przekazano na koleje przemysłowe lub do resortu leśnictwa, gdzie dołączyły do innych egzemplarzy tej serii. Ponieważ produkowane w Polsce dwuosiowe lokomotywy spalinowe typu WLs-40 nie nadawały się do pracy liniowej, dopiero zakup trzyosiowych maszyn V10C i L30H pozwolił na wycofanie wyeksploatowanych parowozów.
Charakterystyka techniczna
Lokomotywy posiadały blachownicową nitowaną ramę zewnętrzną z usprężynowaniem górnym zestawów kołowych i czterema punktami podparcia. Pierwotnie pierwszy i czwarty zestaw kołowy wykonane były jako osie Klien-Lindnera, dzięki czemu parowozy mogły pokonywać łuki o promieniu do 18 metrów. Rozwiązanie to skutkowało jednak bardzo niespokojnym biegiem parowozu i ryzykiem wykolejenia przy prędkościach powyżej 15 km/h. W związku z tym w niektórych egzemplarzach dokonywano przebudowy na zwykłe zestawy kołowe ze zwężonymi obrzeżami, co pozwalało na rozwijanie prędkości do 25 km/h. Kocioł płomieniówkowy z szerokim stojakiem zamocowano sztywno do ostoi przy dymnicy, zaś stojak oparty został na ślizgach. Dodatkowe usztywnienie stanowią blachy wahliwe. W środkowej części walczaka znajduje się wysoki zbieralnik pary ze sprężynowymi zaworami bezpieczeństwa. Z prawej strony zbieralnika zamontowano przepustnicę pary (zwykle suwakową, rzadziej tłoczkową) ze sterowaniem zewnętrznym. Zawory zasilające umieszczono w tylnej części kotła, zaś do tłoczenia wody stosowano najczęściej dwa inżektory ssąco-tłoczące Körtinga o wydajności 50 litrów na minutę. Przed i za zbieralnikiem umieszczono dwie ręczne piasecznice podające piasek pod wszystkie koła. Na tylnej piasecznicy nawinięty był zbrojony wąż, który wraz z zamontowanym na parowozie eżektorem umożliwiał pobieranie wody bezpośrednio ze zbiorników wodnych lub studni. Poszczególne egzemplarze wyposażano w różne rodzaje kominów, jednak dość powszechnym rozwiązaniem było stosowanie iskrochronów bębnowych typu Kobel. W parowozach Brigadelokomorive stosowano dwucylindrową, bliźniaczą maszynę parową z suwakami płaskimi. Napęd był przenoszony za trzecią oś, z której również napędzany był rozrząd Stephensona z nawrotnicą dźwigniową umieszczony na zewnątrz ostoi. Osie wiązane wyposażone były w korby Halla. Wszystkie panewki w układzie napędowym wykonano jako dwudzielne z regulacją klinowo-śrubową. Smarowanie zapewniał lubrykator "de Limon" (rzadziej stosowano smarotłocznie). Dźwigniowy hamulec ręczny działał na dwie środkowe osie parowozu. Po obu stronach kotła umieszczone zostały skrzynie wodne o pojemności 1,1 m³, które sięgają aż do drzwi dymnicy. Górna ich część została ukształtowana tak, aby od strony budki maszynisty utworzyć otwarte skrzynie pozwalające na zabranie 0,7 t węgla. W praktyce był to zapas niewystarczający, więc powszechnie stosowano tendry doczepne. Najpopularniejszym był zaprojektowany w zakładach Borsiga czteroosiowy tender mieszczący 5 m³ wody i 1,5 t węgla, jednak stosowano również konstrukcje od parowozów innych typów lub wykonywane we własnych warsztatach na bazie wagonów towarowych. Oryginalnie na parowozach montowano oświetlenie naftowe i dzwon ręczny z prawej strony budki maszynisty.
Egzemplarze eksploatowane w Polsce
Poniżej przedstawiono zestawienie niektórych parowozów Brigadelokomotive eksploatowanych w Polsce. Ze względu na ich liczebność oraz ilość użytkowników (w tym firm nie związanych bezpośrednio z transportem kolejowym) pełen wykaz jest niemożliwy do stworzenia.
Koleje leśne[2]
Lp. | Nr HF | Producent | Nr fabryczny | rok budowy | Oznaczenie polskie |
Stacjonowanie | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 365 | Henschel | 13306 | 1914 | ? | ? | |
2 | 522 | Henschel | 14015 | 1916 | Tx 232 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do HF 588 (Tx 227), następnie do Tx 242 2. kocioł z HF 2689, Borsig 10461 / 1919 3. kocioł z HF 2344, Henschel 16094 / 1918 |
3 | 580 | Jung | 2449 | 1916 | Tx 206 | Hajnówka | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 2497, Borsig 10377 / 1919 2. kocioł do HF 1095 (Tx 207) 3. kocioł z HF 2630 (Tx 203), Maffei 5080 / 1918 3. kocioł do HF 1958 (Tx 1958) |
4 | 588 | Esslingen | 3777 | 1916 | Tx 227 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 522 (Tx 232), Henschel 14015 / 1916 2. kocioł do Tx 242 (zachowany) 3. kocioł z ? EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
5 | 840 | Maffei | 4752 | 1916 | Tx 1125 | Zagnańsk | oryginalny kocioł do Tx 208 2. kocioł z HF 2808, Krauss 7666 / 1919 |
6 | 977 | Borsig | 9840 | 1917 | ? | ? | |
7 | 1082 | Henschel | 15959 | 1918 | ? | ? | oryginalny kocioł do Tx 200 |
8 | 1095 | Henschel | 15972 | 1918 | Tx 207 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł od HF 2497, Borsig 10377 / 1919 z HF 580 (Tx 206) |
9 | 1096 | Henschel | 15973 | 1918 | Tx 1117 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 1920 (Tx 201), Borsig 10312 / 1918 |
10 | 1103 | Henschel | 15980 | 1918 | Tx 1115 | Czarna Biał. | |
11 | 1113 | Henschel | 15990 | 1918 | Tx 204 | Hajnówka | |
12 | 1609 | Hohenzollern | 3738 | 1917 | Tx 1123 | Hajnówka | EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
13 | 1876 | Jung | 2764 | 1918 | Tx 1110 | Zagnańsk | |
14 | 1920 | Borsig | 10312 | 1918 | Tx 201 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do HF 1096 (Tx 1117) 2. kocioł z HF 2103, Borsig 10334 / 1918 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
15 | 1958 | Orenstein & Koppel | 8575 | 1918 | Tx 1958 | Hajnówka | oryginalny kocioł do HF 2500 (Tx 209) 2. kocioł od HF 2630 (Tx 203), Maffei 5080 / 1918 z HF 580 (Tx 206) 2. kocioł do ? 3. kocioł z HF 2277 (Tx 233), Hartmann 4121 / 1918 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
16 | 1973 | Orenstein & Koppel | 8590 | 1918 | Tx 1113 | Hajnówka | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 2415, Linke-Hofmann 1759 / 1918 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
17 | 2066 | Henschel | 15920 | 1918 | ? | ? | |
18 | 1876 | Borsig | 10334 | 1918 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 1920 (Tx 201) |
19 | 2187 | Orenstein & Koppel | 8615 | 1918 | Tx 1114 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 2277 (Tx 233), Hartmann 4121 / 1918 2. kocioł do HF 1958 (Tx 1958) EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
20 | 2277 | Hartmann | 4121 | 1918 | Tx 233 | Hajnówka | oryginalny kocioł do HF 2187 (Tx 1114) |
21 | 2289 | Hanomag | 8690 | 1918 | Tx 1124 | Czarna Biał. | |
22 | 2296 | Borsig | 10359 | 1918 | Tx 226 | ? | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 2344, Henschel 16094 / 1918 2. kocioł do HF 522 (Tx 232) |
23 | 2299 | Borsig | 10362 | 1918 | Tx 552 | Hajnówka | |
24 | 2309 | Hartmann | 4141 | 1918 | ? | ? | |
25 | 2344 | Henschel | 16094 | 1918 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 2296 (Tx 226) |
26 | 2353 | Henschel | 16103 | 1918 | Tx 1116 | Czarna Białostocka | oryginalny kocioł do Tx 1111 2. kocioł z HF 2744, Hartmann 4306 / 1919 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
27 | 2391 | Krauss | 7545 | 1918 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 2490 (Tx 1112) |
28 | 2415 | Linke-Hofmann | 1759 | 1918 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 1973 (Tx 1113) |
29 | 2490 | Borsig | 10370 | 1919 | Tx 1112 | Zagnańsk Czarna Biał. Hajnówka |
oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 2392, Krauss 7545 / 1919 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
30 | 2497 | Borsig | 10377 | 1919 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 580 (Tx 206), następnie do HF 1095 (Tx 207) |
31 | 2500 | Borsig | 10380 | 1919 | Tx 209 | Hajnówka | oryginalny kocioł do HF 2630 (Tx 203) 2. kocioł z HF 1958 (Tx 1958), Orenstein & Koppel 8575 / 1918 |
32 | 2501 | Borsig | 10381 | 1919 | Tx 231 | Czarna Biał. | |
33 | 2510 | Borsig | 10390 | 1919 | Tx 205 | Hajnówka | |
34 | 2630 | Maffei | 5080 | 1918 | Tx 203 | Hajnówka Czarna Biał. |
oryginalny kocioł do HF 580 (Tx 206), następnie do HF 1958 (Tx 1958) 2. kocioł z HF 2500 (Tx 209), Borsig 10380 / 1919 |
35 | 2689 | Borsig | 10461 | 1919 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 522 (Tx 232) |
36 | 2744 | Hartmann | 4306 | 1919 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 2353 (Tx 1116) |
37 | 2745 | Hartmann | 4307 | 1919 | ? | ? | |
38 | 2808 | Krauss | 7666 | 1919 | ? | ? | oryginalny kocioł do HF 840 (Tx 1125) |
39 | ? | ? | ? | ? | Tx 242 | Płociczno Zagnańsk ZKL Czarna Biał. |
oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 522 (Tx 232), Henschel 14015 / 1916 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
40 | ? | ? | ? | ? | Tx 208 | Zagnańsk | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 840 (Tx 1125), Maffei 4752 / 1916 |
41 | ? | ? | ? | ? | Tx 200 | Hajnówka | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 1082, Henschel 15959 / 1918 EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
42 | ? | ? | ? | ? | Tx 1111 | Czarna Biał. | oryginalny kocioł do ? 2. kocioł z HF 2353 (Tx 1116), Henschel 16103 / 1918 |
Cukrownia Gosławice[3]
Lp. | Nr HF | Producent | Nr fabryczny | rok budowy | Oznaczenie polskie |
Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 365 | Henschel | 13306 | 1914 | 1926-39: Nr 3, 1940-54: Nr 3 | W 1954 r. odstawiony Po 1954 r. sprzedany Cukr. Zbiersk (do Cielc). |
2 | 988 | Borsig | 9851 | 1917 | 1926-39: Nr 4, 1940-54: Nr 4 | W 1954 r. odstawiony Po 1954 r. sprzedany Cukr. Leśmierz, Mała Wieś, Żnin lub innej cukrowni na Kujawach. |
3 | 2284 | Hartmann | 4128 | 1918 | 1926-39: Nr 2, 1940-54: Nr 6 | W 1954 r. odstawiony W 1956 r. sprzedany Cukr. Zbiersk (do Cielc). |
4 | 2300 (?) | Borsig | 10363[4] | 1918 | 1926-39: Nr 5, 1940-54: Nr 5 | W 1954 r. odstawiony Po 1954 r. sprzedany Cukr. Leśmierz, Mała Wieś, Żnin lub innej cukrowni na Kujawach. |
Jeden parowóz (przedwojenny nr 2?) zakupiono w 1919 roku, dwa kolejne (nr 3, 4?) w 1922/23 w firmie Wolwis.
Cukrownia Guzów[5]
Lp. | Nr HF | Producent | Nr fabryczny | rok budowy | Oznaczenie polskie |
Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1436 | Schwartzkopf | 6337 | 1917 | 1946: Nr 2, 1951: Nr 3, 1965: Nr 3 | |
2 | 1762 | Henschel | 15561 | 1917 | 1946: Nr 3, 1951: Nr 2, 1965: Nr 2 | |
3 | 2111 | Schwartzkopf | 6753 | 1918 | 1946: Nr 4, 1951: Nr 1, 1965: Nr 1 | Kocioł Hartmann 4158 / 1918 |
4 | 1090 | Henschel | 15967 | 1918 | 1946: -, 1951: Nr 4, 1965: Nr 4 | Najprawdopodobniej z Cukrowni Ciechanów. |
Cukrownia Klemensów[6]
Lp. | Nr HF | Producent | Nr fabryczny | rok budowy | Oznaczenie polskie |
Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 298 | Borsig | 8824 | 1914 | Nr 11 | W 1953 r. zakupiony z PKP (ex. D 315, Tx1 341) W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. W 1981 r. złomowany w Chróścinie Nyskiej. |
2 | 485 | Henschel | 13580 | 1915 | Nr 4 | W 1929 r. zakupiony w firmie Wolwis W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
3 | 1004 | Henschel | 14252 | 1915 | Nr 10 | W 1936 r. zakupiony w firmie Wolwis W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
4 | 1405 | Borsig | 9984 | 1917 | Nr 12 | W 1955 r. zakupiony z PKP (ex. D 375, Tx1 316) W 1971 r. złomowany w Klemensowie. |
5 | 1984 | Schwartzkopf | 6722 | 1918 | Nr 10 | W 1952 r. zakupiony (przekazany z innej cukrowni?) Złomowany w Klemensowie |
6 | 2092 | Borsig | 10323 | 1918 | Nr 2 | W 1921 r. zakupiony z Cukr. Garbów W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
7 | 2505 | Borsig | 10385 | 1919 | Nr 5 | W 1929 r. zakupiony w firmie Wolwis W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. W 1978 r. złomowany w Chróścinie Nyskiej. |
8 | 2558 | Henschel | 16163 | 1918 | Nr 9 | W 1952 r. przekazany z Cukr. Włostów W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. EGZEMPLARZ ZACHOWANY |
9 | 2604 | Linke-Hofmann | 1763 | 1918 | Nr 3 | W 1923 r. zakupiony w firmie Wolwis W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. W 1978 r. złomowany w Chróścinie Nyskiej. |
10 | 2722 | Hartmann | 4284 | 1919 | Nr 8 | W 1952 r. przekazany z Cukr. Włostów W 1974 r. przekazany do Muz. Kol. W 1981 r. złomowany w Chróścinie Nyskiej. |
Egzemplarze zachowane
Na świecie zachowanych zostało około 100 Brigadelokomotive:
Kraj | Liczba egzemplarzy |
---|---|
Francja | 21 |
Polska | 17 |
Niemcy | 13 |
Wielka Brytania | 12 |
Brazylia | 8 |
Łotwa | 6 |
Szwecja | 5 |
Kongo | 4 |
Bułgaria | 3 |
Macedonia | 2 |
Serbia | 2 |
Stany Zjednoczone | 2 |
Afryka centralna | 1 |
Austria | 1 |
Holandia | 1 |
Republika Południowej Afryki | 1 |
Szwajcaria | 1 |
Parowozy zachowane w Polsce:
Lp. | Nr wojskowy | Producent | Nr fabryczny | Rok budowy | Stacjonowanie | Ostatnie oznaczenie | Właściciel | Miejsce postoju | Stan zachowania |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 298 | Borsig | 8824 | 1914 | 1919: PKP Rogów 1955: Cukr. Klemensów 1974: Muz. Kol. Warszawa 1998: Mława |
Nr 10 (11?) | Muz. Kol. | Czernice Borowe | Pomnik[7] |
2 | 485 | Henschel | 13580 | 1915 | 1915: HF Depot I Brigade Berlin 19??: Wol-Wis 1929: Cukr. Klemensów |
Nr 4 | Muz. Kol. | Wenecja | Eksponat |
3 | 522 | Henschel | 14015 | 1916 | 1916: HF Brigade Schöneberg 1945: ZKL Płociczno 1954: ZKL Zagnańsk 1955: ZKL Czarna Biał. 1989: Poznań |
Tx 242 | PKMK | Poznań-Janikowo | Wrak[8] |
4 | 588 | Esslingen | 3777 | 1916 | 1916: HF 1945: ZKL Czarna Biał. |
Tx 227 | Lasy Państwowe | Czarna Biał. | Pomnik na osiedlu |
5 | 1082 | Henschel | 15959 | 1918 | 1918: HF Ersatzpark Berlin 1945: ZKL Hajnówka |
Tx 200 | Lasy Państwowe | Hajnówka | Eksponat[9] |
6 | 1609 | Hohenzollern | 3738 | 1917 | 1917: HF Ersatzpark, Hanau 1945: ZKL Hajnówka 1990: Muz. Kol. Warszawa 1992: Technikum Kolejowe Warszawa (pomnik) 2013: Muz. Kol. Kościerzyna |
Tx 1123 | Muz. Kol. | Kościerzyna | Eksponat |
7 | 1920 | Borsig | 10312 | 1918 | 1918: HF Ersatzpark 1920: MRL, Reseau de la Marne 1924: Brunner & Marchand 1945: ZKL Czarna Biał. |
Tx 201 | ? | Białystok | Pomnik przed dworcem[10] |
8 | 1958 | Orenstein & Koppel | 8575 | 1918 | 1918: 1. Eb-Brigade, Berlin-Schöneberg 1945: ZKL Hajnówka 1987: Muz. Kol. Sochaczew |
Tx 1958 | Muz. Kol. | Sochaczew | Eksponat[11] |
9 | 1973 | Orenstein & Koppel | 8590 | 1916 | 1918: 1. Eb-Brigade, Berlin-Schöneberg 1945: ZKL Hajnówka |
Tx 1113 | Lasy Państwowe | Płociczno | Pomnik[12] |
10 | 2092 | Borsig | 10323 | 1918 | 1918: HF Ersatzpark Berlin 19??: Cukr. Garbów (?) 1921: Cukr. Klemensów 1974: Muz. Kol. Warszawa 1989: Muz. Wenecja |
Nr 2 | Muz. Kol. | Wenecja | Eksponat |
11 | 2187 | Orenstein & Koppel | 8615 | 1918 | 1918: 1. Eb-Brigade, Berlin-Schöneberg 1945: Czarna Biał. |
Tx 1114 | Lasy Państwowe | Czarna Białostocka | Pomnik przed Nadleśnictwem |
12 | 2239 | Linke-Hofmann | 1721 | 1918 | 1945: Cukr. Leśmierz 1994: Ełk (pomnik) 2001: Skierniewice |
Nr 3 | PSMK | Skierniewice | Eksponat |
13 | 2353 | Henschel | 16103 | 1918 | 1918: HF Ersatzpark Berlin 1945: ZKL Czarna Biał. 1986: Muz. Wenecja |
Tx 1116 | Muz. Kol. | Wenecja | Eksponat |
14 | 2490 | Borsig | 10370 | 1918 | 1919: HF Ersatzpark 1945: ZKL Zagnańsk 1954: ZKL Kielce 1958: ZKL Zagnańsk 1965: ZKL Czarna Biał. 1972: odstawiony 1990: Hajnówka |
Tx 1112 | Lasy Państwowe | Hajnówka | Odstawiony |
15 | 2506 (?) | Borsig | 10386 | 1919 | 1919: HF Ersatzpark 1945: Cukrownia Mała Wieś lata '80: Płock (pomnik) lata '90: sprzedany osobie prywatnej |
? | ? | ? | ? |
16 | 2558 | Henschel | 16163 | 1919 | 1919: HF Ersatzpark Berlin 1928: Wol-Wis 1940: Cukr. Włostów 1952: Cukr. Klemensów 1974: Muz. Kol. Warszawa 1990: Sucha Beskidzka (pomnik) 2014: Białośliwie |
Nr 9 | Muz. Kol. | Białośliwie | Pomnik |
Źródła
- Hubert Chwedyk: Koleje wąskotorowe Ordynacji Zamojskiej, ATUT Biuro Promocji, Zamość, 2006, ISBN 83-89797-04-6
- Oktawian Duda, Zygmunt Świerzewski, Krzysztof Zintel: Leśnie kolejki wąskotorowe południowo-wschodniej Polski, Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 1995, ISBN 83 901902-2-2
- Bogdan Pokropiński: Muzealne parowozy wąskotorowe w Polsce (dla toru szerokości 600 i 630 mm), Muzeum Ziemi Pałuckiej, Żnin, 2000, ISBN 83-910219-7-1
- Die Heeresfeldbahnseiten: Brigadelok (niem.), Florian Rauh [dostęp 2014-06-23].
- Wciąż pod parą... Wykaz zachowanych w Polsce parowozów wąskotorowych (pol.), Tomisław Czarnecki [dostęp 2014-06-23].
Przypisy
- ↑ B. Pokropiński (Parowozy muzealne...) podaje liczbę 2696 egzemplarzy, K. Zintel (Leśne kolejki wąskotorowe...) - 2471 podając przy tym dokładny zakres numeracji HF.
- ↑ Na podstawie wykazu opracowanego przez Krzysztofa Zintla: (Leśnie kolejki wąskotorowe...)
- ↑ Maciej Matuszewski: Koleje żelazne Cukrowni Gosławice 1912 - 1992, Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań, 1993.
- ↑ Numer prawdopodobny. W dokumentach podano 10353.
- ↑ Maciej Kucharski, Zbigniew Tucholski: Kolej Cukrowni Guzów, "Stalowe Szlaki" 2/2000
- ↑ Hubert Chwedyk: Koleje wąskotorowe...
- ↑ Według niektórych źródeł może to być maszyna Henschel 14252/1916, HF 1004: 1920: Б.Д.Ж. (Bułgaria), 19??: Wol-Wis, 1936: Cukr. Klemensów nr 10, 1974: Muz. Kol. Warszawa. Prawdopodobnie zachowany dziś egzemplarz powstał ze złożenia wybranych elementów obu parowozów.
- ↑ Dane dotyczą kotła.
- ↑ Dane fabryczne dotyczą kotła - producent, numer fabryczny i rok produkcji parowozu nieznane.
- ↑ Kocioł od parowozu Borsig 10334/1918, HF 2103. Parowóz nosi błędne oznaczenie TX 100
- ↑ Kocioł Hartmann 4121/ 1918.
- ↑ Kocioł od parowozu Linke-Hofmann 1759/1918, HF 2415.
Ta strona zawiera treści z niemieckojęzycznej Wikipedii. Oryginalny artykuł był umieszczony pod nazwą HFB Brigadelokomotive. Lista autorów jest dostępna w historii strony. Tekst z Wikipedii jest udostępniony na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.
Ta strona zawiera treści z Wikipedii. Oryginalny artykuł był umieszczony pod nazwą HF (parowóz). Lista autorów jest dostępna w historii strony. Tekst z Wikipedii jest udostępniony na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.