Leopold Zobel, Maschinen- und Dampfkesselfabrik, Bromberg: Różnice pomiędzy wersjami
(info o promie Świbno) |
(4 zachowana lokomotywa) |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
== Produkcja parowozów == | == Produkcja parowozów == | ||
| − | Pierwsze trzy parowozy zbudowano w roku 1905. W roku 1906 wyprodukowano dalszych 20, z czego dwa zamówienie z Francji i jeden - z Belgii. Nie ma bliższych informacji o produkcji z lat następnych. Znane numery fabryczne (od 489 do 637) nie pozwalają jednak stwierdzić, że zbudowano aż 148 parowozów - niewykluczone, że część numerów z tego zakresu nadano kotłom okrętowym. Można przypuszczać, że firma zbudowała około 100 parowozów, z czego 33 są znane, a do dnia dzisiejszego zachowały się | + | Pierwsze trzy parowozy zbudowano w roku 1905. W roku 1906 wyprodukowano dalszych 20, z czego dwa zamówienie z Francji i jeden - z Belgii. Nie ma bliższych informacji o produkcji z lat następnych. Znane numery fabryczne (od 489 do 637) nie pozwalają jednak stwierdzić, że zbudowano aż 148 parowozów - niewykluczone, że część numerów z tego zakresu nadano kotłom okrętowym. Można przypuszczać, że firma zbudowała około 100 parowozów, z czego 33 są znane, a do dnia dzisiejszego zachowały się 4, z czego jeden (nr 571) w [[Muzeum Kolejnictwa]] w Sochaczewie, drugi (nr 625) w Čiernym Balogu na słowacji ([[Čiernohronská železnica]]), trzeci (nr 618) w Szwecji (Böda Skogsjärnväg - czynny<ref>[http://www.bosj.se/bsj/index.php/lok-vagnar/anglok/mormor]dostęp 03.2018</ref>) a czwarty (nr 637) w Austrii (Südbahnmuseum, Mürzzuschlag) <ref>[https://www.flickr.com/photos/133648323@N08/25162841002] dostęp 03.2018</ref>. |
== Źródła == | == Źródła == | ||
Aktualna wersja na dzień 10:15, 2 mar 2018
Leopold Zobel, Maschinen- und Dampfkesselfabrik, Bromberg - fabryka maszyn do szycia, maszyn okrętowych oraz parowozów i wagonów wąskotorowych działająca w Bydgoszczy w okresie od roku 1879 do roku (około) 1913.
Historia firmy[edytuj]
Przedsiębiorstwo zostało założone w roku 1879 przez Leopolda Zobla. Pierwotnie mieściło się w kamienicy czynszowej i zatrudniało dwóch pracowników. Na początku działalności wytwarzano maszyny do szycia, jednak już w roku 1880 został wyprodukowany pierwszy kocioł parowy. W roku 1885 rozrastająca się firma zakupiła liczącą 5000 metrów kwadratowych parcelę przy Fischerstrasse i Petersonstrasse. W roku 1888 firma uruchomiła własną odlewnię, a w latach 1902 - 1904 posiadała własną stocznię, w której powstał min. prom kolejowy "Schiewenhorst II" zbudowany dla Westpreußische Kleinbahnen-Aktiengesellschaft. W roku 1905 rozpoczęto produkcję wąskotorowych parowozów i wagonów. Ponadto nadal wytwarzano przemysłowe kotły parowe. W około roku 1913 zakład w Bydgoszczy spłonął, a produkcja parowozów została przeniesiona do Królewca. Wkrótce potem produkcję przejęła firma Smoschewer.
Produkcja parowozów[edytuj]
Pierwsze trzy parowozy zbudowano w roku 1905. W roku 1906 wyprodukowano dalszych 20, z czego dwa zamówienie z Francji i jeden - z Belgii. Nie ma bliższych informacji o produkcji z lat następnych. Znane numery fabryczne (od 489 do 637) nie pozwalają jednak stwierdzić, że zbudowano aż 148 parowozów - niewykluczone, że część numerów z tego zakresu nadano kotłom okrętowym. Można przypuszczać, że firma zbudowała około 100 parowozów, z czego 33 są znane, a do dnia dzisiejszego zachowały się 4, z czego jeden (nr 571) w Muzeum Kolejnictwa w Sochaczewie, drugi (nr 625) w Čiernym Balogu na słowacji (Čiernohronská železnica), trzeci (nr 618) w Szwecji (Böda Skogsjärnväg - czynny[1]) a czwarty (nr 637) w Austrii (Südbahnmuseum, Mürzzuschlag) [2].
Źródła[edytuj]
- Historia firmy na stronie werkbahn.de (dostęp: 31-10-2011)
- Artykuł "Bydgoskie wagony i lokomotywy w serwisie mmbydgoszcz.pl (dostęp: 31-10-2011)
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Niepełny spis lokomotyw i kotłów wyprodukowanych przez firmę Zobel (dostęp: 31-10-2011)