Przestrzeń berneńska

Z Enkol
Wersja z dnia 00:48, 30 mar 2013 autorstwa Kaczor (dyskusja | edycje) (kilka linków wew)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Przestrzeń berneńska (również prostokąt berneński) - wolna przestrzeń przed czołem pojazdu szynowego, w której nie mogą znajdować się żadne części taboru, stanowiąca bezpieczne miejsce dla pracownika spinającego wagony (na rysunku oznaczona kolorem żółtym)[1].


Przestrzeń ta powinna być wolne od części stałych. W związku z tym wymaganiem części składowe mechanizmu sprzęgającego powinny się w położeniu bocznym względem jego linii środkowej.

W przestrzeni tej mogą znajdować się kable połączeniowe i węże elastyczne, jak również elastyczne odkształcalne elementy przejść. Pod zderzakami nie powinny znajdować się żadne urządzenia, które utrudniałyby dostęp do omawianej przestrzeni.

Jeżeli zainstalowany został kombinowany sprzęg samoczynny i sprzęg śrubowy, dopuszczalne jest, aby głowica sprzęgu automatycznego wchodziła z lewej strony w przestrzeń berneńską gdy jest on schowany i gdy używany jest sprzęg śrubowy.

Pod każdym zderzakiem powinna znajdować się się poręcz wytrzymująca siłę 1,5 kN[2].


Przestrzeń berneńska.png


Przypisy

  1. Encyklopedia PWN. [dostęp 2013-03-23].
  2. 2011/291/UE: Decyzja Komisji z dnia 26 kwietnia 2011 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu „Tabor – lokomotywy i tabor pasażerski” w transeuropejskim systemie kolei konwencjonalnych (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2737), punkt 4.2.2.2.5 - Dz. Urz. UE L 139 z 16.05.2011