SM31
SM31 (411D)[1] - Lokomotywa ta została zaprojektowana z myślą o obsłudze pociągów towarowych na stacjach rozrządowych i zakładach przemysłowych.
Historia
W 1973 roku opracowano projekt lokomotywy który został oparty na bazie serii SM42. Lokomotywy produkowane były w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1976-1985. PKP otrzymało 167 sztuk SM31 a kilkanaście egzemplarzy trafiło do przemysłu, głównie do górnictwa, gdzie trafiły także dwa prototypowe egzemplarze oznaczone pierwotnie numerami 001 i 002. Z przemysłu pochodziła też ostatnia zakupiona przez PKP lokomotywa, której nadano numer 170.
Budowa lokomotywy
Pudło wraz z ostoją osadzone jest na dwóch trójosiowych wózkach, których budowa zbliżona jest do budowy wózków stosowanych w lokomotywach SU45.Pudło, z racji przeznaczenia pojazdu, składa się z trzech niesymetrycznych części.Największą część pudła zajmuje przedział z silnikiem spalinowym i prądnicą, dalej znajduje się kabina maszynisty a na końcu umieszczono przedział z aparaturą elektryczną. W lokomotywie zamontowano polski silnik wysokoprężny a8C22W o mocy 880 kW.[2] Silnik napędza prądnicę, która zasila sześć silników trakcyjnych o mocy 196 kW, zawieszonych na osiach systemem tramwajowym.
Użycie
Lokomotywy SM31 obecnie pracują głównie na liniach Górnego Śląska. W większości przypadów prowadzą ciężkie pociągi z zakładów do stacji rozrządowych, między innymi w Jaworznie Szczakowej, Łazach, Libiążu, Tarnowskich Górach i Rybniku. Po kilka sztuk pracuje w Łodzi, Poznaniu, Szczecinie, Wrocławiu i Krakowie przy obsłudze manewrów. Niestety w ostatnich latach duża część tych lokomotyw została skreślona ze stanu.