Użytkownik:Jacek Fink-Finowicki/Brudnopis/Autobus szynowy

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Autobus szynowy – (szynobus) lekki pojazd trakcyjny typu osobowego do ruchu regionalnego.

Historia[edytuj]

Pierwszy raz termin autobus szynowy został użyty w odniesieniu do pojazdu z kolei wąskotorowej Gera-Mumsdorf [1]. Był to zwykły autobus drogowy przekonstruowany do jazdy po szynach. Dalszy rozwój konstrukcji autobusów szynowych szedł w kierunku poszukiwania sposobu zmniejszenia wpływu uderzeń kół na stykach szyn na delikatną konstrukcję autobusu. Stąd równolegle do powstawania kolejnych pojazdów drogowych jedynie dostosowanych do jazdy po torach, powstawały autobusy szynowe skonstruowane specjalnie do zastosowań kolejowych. W ten sposób ukształtowały się trzy podstawowe odmiany autobusów szynowych: autobusy drogowe dostosowane do jazdy po torze kolejowym autobusy drogowo-szynowe autobusy szynowe skonstruowane jako lekka odmiana wagonu silnikowego Późniejszy rozwój konstrukcji, a zwłaszcza troska o zwiększenie bezpieczeństwa w przypadku kolizji autobusu szynowego z klasycznym taborem kolejowym, spowodował zwiększenie wytrzymałości autobusów szynowych przez co zaczęła zacierać się granica konstrukcyjna między autobusem szynowym i wagonem silnikowym. Natomiast autobusy drogowo-szynowe oraz autobusy drogowe dostosowane do jazdy po torach, jako bardzo lekkie pojazdy o niewielkiej wytrzymałości pozostały w użyciu jedynie na odrębnych liniach kolejowych na których nie jest prowadzony ruch klasycznym taborem kolejowym.

Rodzaje autobusów szynowych[edytuj]

Wyróżnić można trzy podstawowe odmiany autobusów szynowych: autobusy drogowe dostosowane do jazdy po torze kolejowym autobusy drogowo-szynowe autobusy szynowe skonstruowane jako lekka odmiana wagonu silnikowego

Autobusy drogowe dostosowane do jazdy po torze kolejowym[edytuj]

Dostosowanie autobusu drogowego do jazdy po torze kolejowym polega na zmianie kół jezdnych z kół samochodowych na koła stalowe albo na zasowaniu odrębnych lekkich wózków zamontowanych zamiast osi autobusu drogowego. Autobusy tego typu mogą być używane wyłącznie na odrębnych torach kolejowych na których nie jest prowadzony ruch klasycznym taborem kolejowym.

- autobus szynowy z kolei wąskotorowej Gera-Mumsdorf - ...

Autobusy drogowo-szynowe[edytuj]

Autobusami drogowo-szynowymi są pojazdy drogowe wyposażone w dodatkowe kolejowe koła prowadzące lub jezdne które mogą był w prosty i zarazem zautomatyzowany sposób zmienić sposób jazdy z jazdy po torach na jazdę po drodze oraz odwrotnie.

autobus z kolei London, Midland and Scottish Railway.

Autobusy szynowe[edytuj]

Pierwszym autobusem szynowym skonstruowanym do jazdy po torze kolejowym był Michelin 11. Kolejne autobusy szynowe firmy Michelin odznaczały się coraz większą pojemnością i w związku z tym coraz większą masą. W końcowym etapie rozwoju konstrukcji powstały pojazdy Michelin 21 które są już zaliczane do wagonów silnikowych. Podobny rozwój konstrukcji dotyczył również autobusów szynowych takich firm jak Austro-Daimler, Bugatti czy Fiat. Typowymi przedstawicielami tego rodzaju autobusów szynowych są: ...


kolej wąskotorowa Gera w Saksonii https://de.wikipedia.org/wiki/Bahnstrecke_Gera-Pforten%E2%80%93Wuitz-Mumsdorf

Bulletin du congre's des chemin de fer wrz i paź 31 r. - opis Michalin


Autobus z dostawianymi obręczmi próbowany na "London Midland and Scottish Railway https://en.wikipedia.org/wiki/Locomotives_of_the_London,_Midland_and_Scottish_Railway

Ostatnio promowana w mediach potoczne nazwa "szynobus" nawiązuje do angielskiej oraz niemieckiej nazwy.

https://fr.wikipedia.org/wiki/Autorail https://fr.wikipedia.org/wiki/Autocar_sur_rails

https://de.wikipedia.org/wiki/Schienenbus

https://en.wikipedia.org/wiki/Railbus

https://hu.wikipedia.org/wiki/M%C3%81V_Ikarus_260 https://hu.wikipedia.org/wiki/F%C3%A1jl:Ikarusz260sinautobusz.jpg

Słowniczek[edytuj]

PL: autobus szynowy

FR: autorail (m) léger

DE: Leichtbautriebwagen (m) | Schienenbus nm

EN: railbus

Przypisy

  1. Witold Czapski. Autobusy kolejowe. „Inżynier kolejowy”, ss. 8-9, Nr.1 1932. Warszawa: Związek Polskich Inżynierów Kolejowych.