HF 200 D: Różnice pomiędzy wersjami

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(→‎Opis konstrukcji: kilka szczegółów)
m (dodatkowe szczegóły, przypisy)
Linia 16: Linia 16:
 
  |rozstaw_szyn          = 750, 760/1067** mm
 
  |rozstaw_szyn          = 750, 760/1067** mm
 
  |zapas_paliwa          =  
 
  |zapas_paliwa          =  
  |typ_silnika            = Deutz A 6 M 324
+
  |typ_silnika            = Deutz A6M324
 
  |moc_znamionowa        = 200 KM
 
  |moc_znamionowa        = 200 KM
 
  |siła_pociągowa        = 7500/7000** kg
 
  |siła_pociągowa        = 7500/7000** kg
Linia 22: Linia 22:
 
  |prędkość_konstrukcyjna = 25/35** km/h
 
  |prędkość_konstrukcyjna = 25/35** km/h
 
  |nacisk_osi            = ok. 6/6,5** t
 
  |nacisk_osi            = ok. 6/6,5** t
  |system_hamulca        = pneumatyczny, zespolony
+
  |system_hamulca        = pneumatyczny, zespolony<br /> ręczny korbowy
 
  |sterowanie_wielokrotne =  
 
  |sterowanie_wielokrotne =  
 
  |system_ogrzewania      =  
 
  |system_ogrzewania      =  
Linia 29: Linia 29:
 
}}
 
}}
  
HF 200 D - typ wąskotorowej lokomotywy spalinowej zaprojektowanej i produkowanej w Niemczech podczas II wojny światowej. Projekt został opracowany w latach 1939/40 na potrzeby ''Wehrmachtu''. W czterech niemieckich fabrykach zamówiono po 10 lokomotyw tego typu. Ostatecznie w 1942 roku wyprodukowano co najmniej 35 sztuk (firma Windhoff zdołała zbudować jedynie 4 sztuki, produkcję kolejnej zlecono Schwarzkopffowi). Dodatkowo Deutz wyprodukował 5 lokomotyw w wersji HK 200 D 6,26 (zaprojektowanej dla kolei wojskowych min. w północnej Afryce) wyposażonych w inny silnik. Pierwotnie typ HF 200 D miał się stać podstawową lokomotywą niemieckich kompanii kolejowych (''Feldbahnkompanien''), jednak plany te nie zostały zrealizowane. Po zakończeniu wojny w Polsce znalazły się co najmniej 4 sztuki tych lokomotyw (Lx161-164). Bezpośrednio po wojnie znalazły się na Kujawskich KD, jednak szybko zostały wyłączone z eksploatacji w skutek braku części zamiennych. Lokomotywa Lx164 (Deutz 36646/1942) zachowana została w oddziale Muzeum Kolejnictwa w Sochaczewie (niestety jako wrak).
+
HF 200 D - typ wąskotorowej lokomotywy spalinowej zaprojektowanej i produkowanej w Niemczech podczas II wojny światowej. Projekt został opracowany w latach 1939/40 na potrzeby ''Wehrmachtu''. W czterech niemieckich fabrykach zamówiono po 10 lokomotyw tego typu. Ostatecznie w 1942 roku wyprodukowano co najmniej 35 sztuk (firma Windhoff zdołała zbudować jedynie 4 sztuki, produkcję kolejnej zlecono Schwarzkopffowi). Dodatkowo Deutz wyprodukował 5 lokomotyw w wersji HK 200 D 6,26 wyposażonych w inny silnik<ref>Wersję tę zaprojektowano dla obsługiwanych przez ''Wehrmacht'' kolei w krajach okupowanych min. w północnej Afryce. Ostatecznie wyprodukowane egzemplarze sprzedano bliżej nieokreślonemu odbiorcy.</ref>. Pierwotnie typ HF 200 D miał się stać podstawową lokomotywą niemieckich kompanii kolejowych (''Feldbahnkompanien''), jednak plany te nie zostały zrealizowane. Po zakończeniu wojny w Polsce znalazły się co najmniej 4 sztuki tych lokomotyw (Lx161-164). Bezpośrednio po wojnie znalazły się na Kujawskich KD, jednak szybko zostały wyłączone z eksploatacji w skutek braku części zamiennych<ref>Problemów dostarczała w szczególności przekładnia, która okazała się trudna do utrzymania. Podobne kłopoty miała austriacka kolej ''Salzkammergut-Lokalbahn'', na której w okresie powojennym służyłą lokomotywa Deutz 36643/1942.</ref>. Lokomotywa Lx164 (Deutz 36646/1942) zachowana została w oddziale Muzeum Kolejnictwa w Sochaczewie (niestety jako wrak).
  
 
== Opis konstrukcji ==
 
== Opis konstrukcji ==
W lokomotywie HF 200 D zastosowano czterosuwowy silnik wysokoprężny Deutz A 6 M 324 osiągający moc 200 KM przy 800 obrotach na minutę. Napęd przenoszony był poprzez przekładnię hydrodynamiczną Voith L 33 na ślepy wał umieszczony pomiędzy osiami 3 i 4. Zestawy kołowe napędzane były poprzez wiązary. W wersji HK 200 D 6,26 zastosowano silnik szybkoobrotowy (1250 obr./min). Ostoję wykonano jako zewnętrzną (w wersji HK nieco szerszą) z usprężynowaniem górnym zestawów kołowych za pomocą resorów. Pomiędzy osiami 1 i 2 oraz 3 i 4 zastosowano wahacze wyrównujące naciski. Lokomotywa posiadała instalację sprężonego powietrza zapewniającą rozruch silnika oraz układ zespolonego hamulca powietrznego. Dodatkowo zastosowano hamulec ręczny korbowy. Hamowane były wszystkie osie lokomotywy. Z każdej strony lokomotywy pod pomostami umieszczono po dwie piasecznice.
+
W lokomotywie HF 200 D zastosowano czterosuwowy silnik wysokoprężny A6M324<ref>A - stojący czterosuwowy silnik rzędowy do agregatów lub pojazdów, 6 - sześciocylindrowy, M - chłodzenie wodne, 3 - rodzaj wykonania, 24 - skok tłoka [cm].</ref> osiągający moc 200 KM przy 800 obrotach na minutę. Napęd przenoszony jest poprzez przekładnię hydrodynamiczną Voith L 33 na ślepy wał umieszczony pomiędzy osiami 3 i 4. Wał i zestawy kołowe są połączone wiązarami. W wersji HK 200 D 6,26 zastosowano silnik szybkoobrotowy (1250 obr./min). Ostoję wykonano jako zewnętrzną<ref>W wersji HK zastosowano ostoję o zwiększonej szerokości wynikającej z innego rozstawu szyn.</ref> z usprężynowaniem górnym zestawów kołowych za pomocą resorów. Pomiędzy osiami 1 i 2 oraz 3 i 4 zastosowano wahacze wyrównujące naciski. Lokomotywa posiadała instalację sprężonego powietrza zapewniającą rozruch silnika oraz układ zespolonego hamulca powietrznego. Dodatkowo zastosowano hamulec ręczny korbowy. Hamowane były wszystkie osie lokomotywy. Z każdej strony lokomotywy pod pomostami umieszczono po dwie piasecznice.
  
 
[[Plik:HK 200 D.jpg|580px|centruj|Rysunek fabryczny lokomotywy HK 200 D. Większość rozwiązań odpowiada typowi HF 200 D.]]
 
[[Plik:HK 200 D.jpg|580px|centruj|Rysunek fabryczny lokomotywy HK 200 D. Większość rozwiązań odpowiada typowi HF 200 D.]]
Linia 40: Linia 40:
 
* [http://www.heeresfeldbahn.de/lokomotiven/deutschland/hf_200_d/index.html heeresfeldbahn.de: HF 200 D] (niem.), Florian Rauh [dostęp 2014-06-29]
 
* [http://www.heeresfeldbahn.de/lokomotiven/deutschland/hf_200_d/index.html heeresfeldbahn.de: HF 200 D] (niem.), Florian Rauh [dostęp 2014-06-29]
 
* [http://de.wikipedia.org/wiki/Heeresfeldbahnlokomotive_HF_200_D de.wikipedia.org: Heeresfeldbahnlokomotive HF 200 D] (niem.) [dostęp 2014-06-29]
 
* [http://de.wikipedia.org/wiki/Heeresfeldbahnlokomotive_HF_200_D de.wikipedia.org: Heeresfeldbahnlokomotive HF 200 D] (niem.) [dostęp 2014-06-29]
 +
* [http://www.werkbahn.de/eisenbahn/lokbau/typen/typen_IV.htm werkbahn.de: Deutz-KHD] (niem.) [dostęp 2014-06-29]
 +
 +
{{References}}
  
 
[[Kategoria:Hasła encyklopedyczne]]
 
[[Kategoria:Hasła encyklopedyczne]]
 
[[Kategoria:Wąskotorowe_lokomotywy_spalinowe]]
 
[[Kategoria:Wąskotorowe_lokomotywy_spalinowe]]

Wersja z 12:19, 29 cze 2014

HF 200 D
HF 200 D
Lokomotywa HF 200 D na dworcu Unzmarkt (Austria).
Przewoźnik Wehrmacht, SKGLB, STLB, Club 760, PKP
Producent Deutz (10)*, Gmeinder (10), O&K (10), Windhoff (4), Schwarzkopff (1)
Lata budowy 1942
Układ osi D
Rozstaw szyn 750, 760/1067** mm
Masa służbowa 23,5/25** t
Nacisk osi na szyny ok. 6/6,5** t
Rozstaw osi skrajnych 3320 mm
Średnica kół 750 mm
Długość ze zderzakami 7020 mm
Szerokość 2300/2620** mm
Wysokość 3180 mm
Prędkość konstrukcyjna 25/35** km/h
Maksymalna siła pociągowa 7500/7000** kg
Typ silnika spalinowego Deutz A6M324
Moc znamionowa 200 KM
Rodzaj przekładni hydrokinetyczna
System hamulca pneumatyczny, zespolony
ręczny korbowy


* Dodatkowo 5 szt. wersji HK 200 D 6,25.
** Wersja HF 200 D / HK 200 D 6,25.


HF 200 D - typ wąskotorowej lokomotywy spalinowej zaprojektowanej i produkowanej w Niemczech podczas II wojny światowej. Projekt został opracowany w latach 1939/40 na potrzeby Wehrmachtu. W czterech niemieckich fabrykach zamówiono po 10 lokomotyw tego typu. Ostatecznie w 1942 roku wyprodukowano co najmniej 35 sztuk (firma Windhoff zdołała zbudować jedynie 4 sztuki, produkcję kolejnej zlecono Schwarzkopffowi). Dodatkowo Deutz wyprodukował 5 lokomotyw w wersji HK 200 D 6,26 wyposażonych w inny silnik[1]. Pierwotnie typ HF 200 D miał się stać podstawową lokomotywą niemieckich kompanii kolejowych (Feldbahnkompanien), jednak plany te nie zostały zrealizowane. Po zakończeniu wojny w Polsce znalazły się co najmniej 4 sztuki tych lokomotyw (Lx161-164). Bezpośrednio po wojnie znalazły się na Kujawskich KD, jednak szybko zostały wyłączone z eksploatacji w skutek braku części zamiennych[2]. Lokomotywa Lx164 (Deutz 36646/1942) zachowana została w oddziale Muzeum Kolejnictwa w Sochaczewie (niestety jako wrak).

Opis konstrukcji

W lokomotywie HF 200 D zastosowano czterosuwowy silnik wysokoprężny A6M324[3] osiągający moc 200 KM przy 800 obrotach na minutę. Napęd przenoszony jest poprzez przekładnię hydrodynamiczną Voith L 33 na ślepy wał umieszczony pomiędzy osiami 3 i 4. Wał i zestawy kołowe są połączone wiązarami. W wersji HK 200 D 6,26 zastosowano silnik szybkoobrotowy (1250 obr./min). Ostoję wykonano jako zewnętrzną[4] z usprężynowaniem górnym zestawów kołowych za pomocą resorów. Pomiędzy osiami 1 i 2 oraz 3 i 4 zastosowano wahacze wyrównujące naciski. Lokomotywa posiadała instalację sprężonego powietrza zapewniającą rozruch silnika oraz układ zespolonego hamulca powietrznego. Dodatkowo zastosowano hamulec ręczny korbowy. Hamowane były wszystkie osie lokomotywy. Z każdej strony lokomotywy pod pomostami umieszczono po dwie piasecznice.

Rysunek fabryczny lokomotywy HK 200 D. Większość rozwiązań odpowiada typowi HF 200 D.

Źródła

Szablon:References

  1. Wersję tę zaprojektowano dla obsługiwanych przez Wehrmacht kolei w krajach okupowanych min. w północnej Afryce. Ostatecznie wyprodukowane egzemplarze sprzedano bliżej nieokreślonemu odbiorcy.
  2. Problemów dostarczała w szczególności przekładnia, która okazała się trudna do utrzymania. Podobne kłopoty miała austriacka kolej Salzkammergut-Lokalbahn, na której w okresie powojennym służyłą lokomotywa Deutz 36643/1942.
  3. A - stojący czterosuwowy silnik rzędowy do agregatów lub pojazdów, 6 - sześciocylindrowy, M - chłodzenie wodne, 3 - rodzaj wykonania, 24 - skok tłoka [cm].
  4. W wersji HK zastosowano ostoję o zwiększonej szerokości wynikającej z innego rozstawu szyn.