Kolej Dahlmanna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Drobne zmiany w pisowni.)
m (szablon Wikipedia)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (5).JPG|thumb|230px|Fragment toru [[kolej wąskotorowa|wąskiego]]]]
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (5).JPG|thumb|230px|Fragment toru [[kolej wąskotorowa|wąskiego]]]]
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (4).JPG|thumb|230px|Szyna]]
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (4).JPG|thumb|230px|Szyna]]
'''Kolej Dahlmanna''' – wąskotorowa [[bocznica kolejowa]], wraz z [[Młyn wodny|młynem]] stanowiąca założenie przemysłowe funkcjonujące do  
+
'''Kolej Dahlmanna''' – wąskotorowa [[bocznica kolejowa]], wraz z [[:pl:Młyn wodny|młynem]] stanowiąca założenie przemysłowe funkcjonujące do  
lat 70. XX w. na terenie [[Oborniki|Obornik Wielkopolskich]].
+
lat 70. XX w. na terenie [[:pl:Oborniki|Obornik Wielkopolskich]].
  
 
== Informacje ogólne ==
 
== Informacje ogólne ==
[[Kolej wąskotorowa]] znajdowała się w lesie należącym do obornickiego przedsiębiorcy Dahlmanna, łącząc tamtejszy młyn z linią kolejową [[Oborniki Wielkopolskie (stacja kolejowa)|Oborniki]] – [[Wronki]]. Była jedną z dwóch linii wąskotorowych na terenie Obornik. Druga znajdowała się po przeciwnej (południowej) stronie [[Warta|Warty]], za torami kolejowymi, przy drodze do [[Gołaszyn (powiat obornicki)|Gołaszyna]]. Była to [[kolej cegielniana]].
+
[[Kolej wąskotorowa]] znajdowała się w lesie należącym do obornickiego przedsiębiorcy Dahlmanna, łącząc tamtejszy młyn z linią kolejową [[:pl:Oborniki Wielkopolskie (stacja kolejowa)|Oborniki]] – [[:pl:Wronki]]. Była jedną z dwóch linii wąskotorowych na terenie Obornik. Druga znajdowała się po przeciwnej (południowej) stronie [[:pl:Warta|Warty]], za torami kolejowymi, przy drodze do [[:pl:Gołaszyn (powiat obornicki)|Gołaszyna]]. Była to [[kolej cegielniana]].
  
 
== Młyn ==
 
== Młyn ==
Młyn Dahlmanna (istniejący do dziś) to stary młyn, tzw. Starościański, o którym pisze historia miasta już w XVI w. Został on w XVII w., przez ówczesnego starostę obornickiego, sprzedany rodzinie Busów, przechodził później w ręce rodziny Dittmar i ostatecznie przemysłowca E. Dahlmanna, który go znacząco rozbudował i przystosował do nowoczesnych zasad gospodarowania. Nie był to jedyny młyn nad [[Wełna (rzeka)|Wełną]] w rejonie Obornik – funkcjonowały także podobne zakłady W. Barciszewskiego oraz Brunka w [[Kowanówko|Kowanówku]].
+
Młyn Dahlmanna (istniejący do dziś) to stary młyn, tzw. Starościański, o którym pisze historia miasta już w XVI w. Został on w XVII w., przez ówczesnego starostę obornickiego, sprzedany rodzinie Busów, przechodził później w ręce rodziny Dittmar i ostatecznie przemysłowca E. Dahlmanna, który go znacząco rozbudował i przystosował do nowoczesnych zasad gospodarowania. Nie był to jedyny młyn nad [[Wełna (rzeka)|Wełną]] w rejonie Obornik – funkcjonowały także podobne zakłady W. Barciszewskiego oraz Brunka w [[:pl:Kowanówko|Kowanówku]].
  
 
== Historia kolei ==
 
== Historia kolei ==
[[Kolej przemysłowa]] w lesie Dahlmanna powstała prawdopodobnie w 1910, kiedy to do eksploatacji oddano wspomnianą wyżej linię kolejową Oborniki – Wronki. Rozstaw szyn kolei wynosił 640 mm. Tor o długości około 700 metrów zaczynał się pod młynem Dahlmanna (w rejonie ul. Chłopskiej) a kończył przy rampie powyższej trasy kolejowej (opodal słupka kilometrowego 1,9). Po linii transportowano zboża, mąkę i półprodukty do młyna i wywożono gotowe produkty młynarskie. Obsługiwana była trakcją konną. W latach 40. XX w. konie zastąpiły niemieckie [[Ciągnik rolniczy|traktory]], najpewniej marki [[Lanz Bulldog]]. W latach 60. obsługę kolei zapewniały traktory polskiej produkcji, [[Ursus C-355|Ursusy C-355]]. Służyły one kolejce jako namiastki [[Lokomotywa|lokomotyw]] już do końca jej istnienia. Wzrost znaczenia transportu samochodowego spowodował, że podjęto decyzję o likwidacji kolei. Nastąpiło to w 1974.
+
[[Kolej przemysłowa]] w lesie Dahlmanna powstała prawdopodobnie w 1910, kiedy to do eksploatacji oddano wspomnianą wyżej linię kolejową Oborniki – Wronki. Rozstaw szyn kolei wynosił 600 mm. Tor o długości około 1 kilometra zaczynał się pod młynem Dahlmanna (w rejonie ul. Chłopskiej) a kończył przy rampie powyższej trasy kolejowej (opodal słupka kilometrowego 1,9). Po linii transportowano zboża, mąkę i półprodukty do młyna i zapewne wywożono gotowe produkty młynarskie. Obsługiwana była trakcją konną. W latach 40. XX w. konie zastąpiły niemieckie [[:pl:Ciągnik rolniczy|traktory]], najpewniej marki [[:pl:Lanz Bulldog]]. W latach 60. obsługę kolei zapewniały traktory polskiej produkcji, [[:pl:Ursus C-355|Ursusy C-355]]. Służyły one kolejce jako namiastki lokomotyw już do końca jej istnienia. Wzrost znaczenia transportu samochodowego spowodował, że podjęto decyzję o likwidacji kolei. Nastąpiło to w 1974.
  
 
== Tabor i zasady ruchu ==
 
== Tabor i zasady ruchu ==
Linia 20: Linia 20:
  
 
== Pozostałości ==
 
== Pozostałości ==
Jedyną pozostałością po kolei Dahlmanna jest (2009) [[beton]]owa rampa przy linii kolejowej do Wronek. Można się też domyślić śladu przebiegu linii po ukształtowaniu terenu.
+
Jedyną pozostałością po kolei Dahlmanna jest (2009) [[:pl:beton]]owa rampa przy linii kolejowej do Wronek. Można się też domyślić śladu przebiegu linii po ukształtowaniu terenu.
  
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
Linia 27: Linia 27:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
* Krzysztof Springer: [http://www.oborniki.com.pl/historia/varia/kolej2.php ''Obornickie wąskie tory''], w: ''Gazeta Powiatowa Ziemia Obornicka'', Oborniki Wlkp., 2009
+
* Krzysztof Springer: [https://web.archive.org/web/20140325114606/http://www.oborniki.com.pl/historia/varia/kolej2.php ''Obornickie wąskie tory''], w: ''Gazeta Powiatowa Ziemia Obornicka'', Oborniki Wlkp., 2009
 +
 
 +
{{Wikipedia}}
  
 
[[Kategoria:Koleje wąskotorowe w Polsce]]
 
[[Kategoria:Koleje wąskotorowe w Polsce]]
[[Kategoria:Architektura Obornik]]
+
[[Kategoria:Koleje przemysłowe i technologiczne]]
[[Kategoria:Młyny w Polsce]]
 

Aktualna wersja na dzień 18:17, 30 lip 2021

Schemat przebiegu Kolei Dahlmanna w Obornikach Wlkp.
Młyn i wagony na starej pocztówce
Ślad po torowisku
Fragment toru wąskiego
Szyna

Kolej Dahlmanna – wąskotorowa bocznica kolejowa, wraz z młynem stanowiąca założenie przemysłowe funkcjonujące do lat 70. XX w. na terenie Obornik Wielkopolskich.

Informacje ogólne[edytuj]

Kolej wąskotorowa znajdowała się w lesie należącym do obornickiego przedsiębiorcy Dahlmanna, łącząc tamtejszy młyn z linią kolejową Obornikipl:Wronki. Była jedną z dwóch linii wąskotorowych na terenie Obornik. Druga znajdowała się po przeciwnej (południowej) stronie Warty, za torami kolejowymi, przy drodze do Gołaszyna. Była to kolej cegielniana.

Młyn[edytuj]

Młyn Dahlmanna (istniejący do dziś) to stary młyn, tzw. Starościański, o którym pisze historia miasta już w XVI w. Został on w XVII w., przez ówczesnego starostę obornickiego, sprzedany rodzinie Busów, przechodził później w ręce rodziny Dittmar i ostatecznie przemysłowca E. Dahlmanna, który go znacząco rozbudował i przystosował do nowoczesnych zasad gospodarowania. Nie był to jedyny młyn nad Wełną w rejonie Obornik – funkcjonowały także podobne zakłady W. Barciszewskiego oraz Brunka w Kowanówku.

Historia kolei[edytuj]

Kolej przemysłowa w lesie Dahlmanna powstała prawdopodobnie w 1910, kiedy to do eksploatacji oddano wspomnianą wyżej linię kolejową Oborniki – Wronki. Rozstaw szyn kolei wynosił 600 mm. Tor o długości około 1 kilometra zaczynał się pod młynem Dahlmanna (w rejonie ul. Chłopskiej) a kończył przy rampie powyższej trasy kolejowej (opodal słupka kilometrowego 1,9). Po linii transportowano zboża, mąkę i półprodukty do młyna i zapewne wywożono gotowe produkty młynarskie. Obsługiwana była trakcją konną. W latach 40. XX w. konie zastąpiły niemieckie traktory, najpewniej marki pl:Lanz Bulldog. W latach 60. obsługę kolei zapewniały traktory polskiej produkcji, Ursusy C-355. Służyły one kolejce jako namiastki lokomotyw już do końca jej istnienia. Wzrost znaczenia transportu samochodowego spowodował, że podjęto decyzję o likwidacji kolei. Nastąpiło to w 1974.

Tabor i zasady ruchu[edytuj]

Na początku funkcjonowania kolei jeździły dwuosiowe koleby. Wzrost przewozów towarów spowodował wprowadzenie do eksploatacji czteroosiowych wagonów z metalowym podwoziem i drewnianym pudłem. Ciekawy był sposób przetaczania wagonów z powrotem do młyna. Odbywał się on siłą grawitacji. Wagony samodzielnie toczyły się do młyna. Nad bezpieczeństwem czuwał pracownik, który siedział w pierwszym wagonie i operował hamulcem.

Pozostałości[edytuj]

Jedyną pozostałością po kolei Dahlmanna jest (2009) pl:betonowa rampa przy linii kolejowej do Wronek. Można się też domyślić śladu przebiegu linii po ukształtowaniu terenu.

Zobacz też[edytuj]

Bibliografia[edytuj]



Ta strona zawiera treści z Wikipedii. Oryginalny artykuł był umieszczony pod nazwą Kolej Dahlmanna. Lista autorów jest dostępna w historii strony. Tekst z Wikipedii jest udostępniony na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.