Rudolf Pringsheim

Z Enkol
Wersja z dnia 13:33, 2 lis 2011 autorstwa Paweł Niemczuk (dyskusja | edycje) (utworzenie artykułu)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Rudolf Pringsheim, znany także jako Rudolf Prinhsheim zu Rodenberg - (ur.3 kwietnia 1821 w Oleśnicy, zm. 19 paździenika 1906 w Berlinie) - górnośląski przedsiębiorca pochodzenia żydowskiego.

Biografia

Pałac Pringsheima jako przykład berlińskiej architektury (pierwszy z lewej w dolnym rzędzie) w: Meyers Konversationslexikon (1885-90).

Rudolf Pringsheim wywodził się z górnośląskiej rodziny kupieckiej Pringsheimów. Jego ojcem był Heimann Pringsheim, kupiec oraz właściciel hotelu w Oławie, a żoną Paula Deutschmann (1827 - 1909). Jego syn, Alfred Pringsheim (1850–1941) był wybitnym matematykiem.

Od roku Rudof Pringsheim 1860 wywierał istotny wpływ na rozwój górnośląskiego przemysłu - nie tyko dla tego, że był właścicielem kilku kopalń, ale przede wszystkim rozwijając sieć kolei wąskotorowej, która łącząc ze sobą poszczególne zakłady znacznie ułatwiła transport między nimi oraz obniżyła jego koszty. W wyniku przejęcia kolei przez państwo pruskie w roku 1889 otrzymał znaczne odszkodowanie, które zainwestował w założony przez siebie koncern przemysłowy "Ferrum".

W roku 1869 nabył parcelę przy Wilhelmstraße 67 w Berlinie, gdzie w latach 1872 - 1874 wzniósł rezydencję zwaną Das Bunte Haus (kolorowym domem). Budynek ten, zniszczony podczas II wojny światowej i rozebrany w roku 1950, przez długie lata był jedną z ciekawostek architektonicznych Berlina.

Ciekawostki

Hugo Pringsheim, kuzyn Rudolfa i, podobnie jak on, przedsiębiorca działający w branży kolejowej, był zwany Pringsheimem normalnotorowym (der großspurige Pringsheim). Rudolfa zaś zwano Pringsheimem wąskotorowym (der schmalschpurige Pringsheim).

Rudolf Pringsheim był dziadkiem Katii Mann, z domu Pringsheim, żony Tomasza Manna, laureata literackiej nagrody Nobla w roku 1929.

Bibliografia

  • Laurenz Demps: Berlin-Wilhelmstraße. Eine Topographie preußisch-deutscher Macht. Berlin: Ch. Links, 2000. ISBN 386153228X. 
  • Jüngling, Roßbeck: Katia Mann. Propyläen, 2003. ISBN 3-549-07191-4.