Użytkownik:Bohun/brudnopis

Ns1 – wąskotorowa przemysłowa lokomotywa spalinowa, produkowana przez wschodnioniemieckie zakłady Lokomotivbau Karl Marx (LKM) w Babelsbergu. Była także eksploatowana w Polsce. Budowano ją w wersjach na tor szerokości od 485mm do 600 mm.

Dane techniczne

• Producent-LKM Babelsberg
• Lata budowy-1951-1960
• Układ osi-B
• Masa służbowa-2800 kg
• Długość ze zderzakami-2320 mm
• Szerokość-1020 mm
• Wysokość-1420 mm
• Rozstaw osi skrajnych-720 mm
• Średnica kół-380mm
• Zapas paliwa-38 l
• Typ silnika spalinowego-Ns1: 1 NVD 14 SRW, Ns1a: 1 NVD 18
• Moc znamionowa Ns1: 10 KM, Ns1a: 15 KM
• Rodzaj przekładni-mechaniczna (dwubiegowa)
• Prędkość konstrukcyjna-8 km/h
• System hamulca-ręczny dźwigniowy

Skansen Kolei Leśnej w Pionkach

Produkcja

Lokomotywa Ns1 powstała w odpowiedzi na zapotrzebowanie gospodarki odbudowujących się ze zniszczeń wojennych wschodnich Niemiec na małe lokomotywy budowlane i przemysłowe. Lokomotywy tego rodzaju były wykorzystywane zwłaszcza do tymczasowych kolejek wożących gruz przy odgruzowywaniu miast lub materiały budowlane. Konstrukcja została opracowana przez nie zajmujące się wcześniej budową taboru kolejowego zakłady Sanar Armaturen- und Apparatebau VEB w Halle/Saale w 1950 roku. Lokomotywa otrzymała oznaczenie DL 1 (DE 1) i była wzorowana częściowo na używanych w NRD zachodnioniemieckich lokomotywach Jung typu EL105. Do 1951 roku zbudowano ich ok. 50, po czym produkcję przeniesiono do kombinatu Lokomotivbau Karl Marx (LKM) w Babelsbergu pod Berlinem. Tam rozpoczęto produkcję nieznacznie ulepszonych lokomotyw pod oznaczeniem Ns1 (Normal-Typ Schmalspur - znormalizowana lokomotywa wąskotorowa). Do zakończenia produkcji w 1960 roku zbudowano ich tam 806[1].

Lokomotywy budowano na tory o szerokości 500-600 mm, jedynie pojedyncze egzemplarze na zamówienie kopalni węgla brunatnego Röblingen zbudowano na tor szerokości 485 mm. Od początku planowano zastosowanie silnika o mocy 15 KM, lecz z uwagi na trudności przemysłu, zastosowano jednocylindrowy silnik wysokoprężny o mocy 10 KM produkcji VEB Elbe-Werk Rosslau. Podczas napraw użytkownicy czasami wymieniali silniki na różne inne jednostki, m.in. dwucylindrowe o mocy 17 KM, czterocylindrowe o mocy 26 KM i dwucylindrowe o mocy aż 35 KM (wszystkie z wymienionych – chłodzone powietrzem)[1]. Lokomotywa standardowo nie miała kabiny, a jedynie stanowisko maszynisty z ławką na tylnej ścianie, lecz użytkownicy wyposażali je w kabiny.

Ulepszoną odmianą była Ns1a, produkowana w latach 1956-57 w ilości 20 sztuk, z silnikiem o mocy 15 KM, przekonstruowanym przedziałem silnikowym i kabiną i masa służbową 3 tony. W latach 1958-60 produkowano wersję Ns1b z takim samym silnikiem, wyposażoną ponadto w instalację elektryczną i elektryczny rozrusznik. Wewnątrz ramy umieszczono w niej skrzynie na akumulatory.

GLs

Oborniki Wielkopolskie
Linia Szablon:LK-linia Poznań POD – Piła Główna (km linii: 27,29)
odległość: 1,094 km Oborniki Wielkopolskie Miasto		Rożnowo odległość: 4,117 km
Linia Szablon:LK-linia Oborniki Wielkopolskie – Wronki (rozebrana) (km linii: 0)
		Słonawy odległość: 4,548 km

Dbr

Rożnowo
Linia Szablon:Linia Poznań POD – Piła Główna
odległość: 4,117 km Oborniki Wielkopolskie		Parkowo odległość: 4,504 km

ET22

7E, 201E, 201Ea, 201Ec, 202E, 202Ed, 103E, 201Eg, 201Eh, 201Ek, 201El, 201Em i 201Eo, ET22, E1000
Lokomotywa ET22-2044 należąca do PKP Cargo.
Przeznaczenie lokomotywy	lokomotywa towarowa
Przewoźnik	przewoźnik prywatny, PKP, PKP Cargo
Oznaczenie przewoźnika	ET22, E1000, 201E, 201Eo
Producent	Pafawag
Lata budowy	1969 - 1989
Liczba członów	1
Układ osi	Co'Co'
Masa służbowa	120 ton
Długość ze zderzakami	19240 mm
Szerokość	3005 mm
Wysokość	4486 mm
Rozstaw osi skrajnych	{{{rozstaw_osi_skrajnych}}}
Nacisk osi na szyny	{{{nacisk_osi}}}
Średnica kół	1250 mm
Rozstaw szyn	1435 mm
System zasilania	3000 V DC
Liczba silników	6
Typ silników	EE541
Moc ciągła	3000 kW
Moc godzinna	3120 kW
Maksymalna siła pociągowa	{{{siła_pociągowa}}}
Stosunek przekładni	79:18
Prędkość konstrukcyjna	125 km/h
Sterowanie wielokrotne	jest
System hamulca	Oerlikon
System ogrzewania	elektryczne
W środowisku kolejowym lokomotywa ta bywa nazywana "bykiem".

201E (typ konstrukcyjny początkowo 7E, ostatecznie 201E oraz podtypy 201Ea, 201Ec/202E, 201Ed/103E, 201Eg i 201Eh, modernizacje typu 201Ek, 201El, 201Em i 201Eo, seria PKP ET22, seria ONCF E1000) – normalnotorowa lokomotywa towarowa elektryczna produkowana w latach 1969–1989 we Wrocławiu w fabryce Pafawag .

Łącznie wybudowano 1184 sztuki dla PKP i 23 egzemplarze dla marokańskiego przewoźnika narodowego ONCF. Lokomotywy te są eksploatowane w Polsce przez PKP Cargo i przewoźników prywatnych takich jak np. CTL Logistics. Niektóre egzemplarze należące do PKP Cargo mogą poruszać się po sieci kolejowej w Czechach i na Słowacji.

Lista

Perony	Liczba peronów	Liczba krawędzi peronowych	Bocznice	Liczba bocznic	Liczba torów głównych	Liczba torów ogółem	Rampa przeładunkowa	Uwagi
tak	1	1	tak	2	1	3	tak	Bocznice służyły fabryce mebli. Regularnie przybywał na nie skład zestawiony z lokomotywy SM42 kilku węglarek i kilku wagonów do drewna.