Archiwum:Przepisy sygnalizacji na Kolejach Polskich w zastosowaniu do potrzeb ruchu kolejowego na bocznicach prywatnych (projekt)

Z Enkol
Wersja z dnia 15:06, 17 paź 2025 autorstwa Mariusz Herchold (dyskusja | edycje) (→‎Wdrożenie przepisów: Zmiany edytorskie)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Przepisy sygnalizacji na Kolejach Polskich w zastosowaniu do potrzeb ruchu kolejowego na bocznicach prywatnych (projekt)
Tytuł teczki Przepisy sygnalizacji na Kolejach Polskich w zastosowaniu do potrzeb ruchu kolejowego na bocznicach prywatnych (projekt)
Data początkowa 1932
Data końcowa 1939
Sygnatura teczki AT-00100
Słowa kluczowe Koleje Polskie, sygnalizacja, bocznice prywatne, ruch na bocznicach prywatnych, sygnalizacja na bocznicach

Wprowadzenie

Przepisy sygnalizacji na Kolejach Polskich w zastosowaniu do potrzeb ruchu kolejowego na bocznicach prywatnych (projekt) opracowane zostały przez Unię Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego w Katowicach, a następnie wydane w formie książkowej. Druk zlecony został drukarni E. Mirek i S-ka w Sosnowcu, znajdującej się przy ulicy Piłsudskiego 25.

Wydawnictwo nie zawiera żadnej daty, zauważyć jednak należy, że nie może być wcześniejsze jak rok 1932, kiedy powołano Unię Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, co miało miejsce 20 kwietnia 1932[1].

Omawiany egzemplarz pochodzi ze zbioru Marka Walczaka, a skany oraz opis przygotował Mariusz Herchold.

Treść

Już na wstępie podzielono bocznice na 2 grupy:

  1. posiadające punkty zdawczo-odbiorcze, obsługiwane w całości lub częściowo przez personel przedsiębiorstwa, na których odbywa się podstawianie i zabieranie pociągów oraz przetaczanie wagonów,
  2. prowadzące, poza wymienionymi wyżej manewrami, również przewozy towarów i ludzi pociągami.

Podział ten miał na celu stosowanie dodatkowych sygnałów dla grupy drugiej, które w projekcie przepisów oznaczono pionową linią obok tekstu. Dotyczyło to stosowania:

  • semaforów wyjazdowych i tarcz ostrzegawczych,
  • sygnału "Wolna droga w drugim kierunku zbocznym",
  • sygnału "Zwolnić bieg",
  • ręcznego sygnału "Stój" w wybranych przypadkach,
  • sygnałów "Wsiadać", "Gotów do odjazdu" oraz "Odjazd",
  • wszystkich przewidzianych przepisami wskaźników.

Ponadto, warto zaznaczyć, że przepisy skonstruowano na bazie przepisów sygnalizacji Polskich Kolei Państwowych, nadając sygnałom i wskaźnikom te same numery. Skutkowało to brakami w numeracji (część sygnałów i wskaźników stosowanych na PKP pominięto), o czym wspomniano w postanowieniach ogólnych.

Wdrożenie przepisów

Pamiętać należy, że omawiane wydawnictwo jest projektem przepisów. Nie ma potwierdzenia, czy zostały one wprowadzone w życie przed wybuchem II wojny światowej. Biorąc jednak pod uwagę formę wydania (książkowa, przygotowana w drukarni) założyć można, że Unia Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego miała poważne zamierzenia szerokich konsultacji tych przepisów wśród swoich członków, czyli zakładów przemysłowych Górnego Śląska, Zagłębia Dąbrowskiego i Zagłębia Krakowskiego.

Przypisy

  1. Sprawozdanie Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego za rok 1937. Katowice: Unia Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, 1938