Ustawa o transporcie kolejowym
Ustawa o transporcie kolejowym - podstawowy obowiązujący w Polsce akt prawny regulujący sprawy związane z funkcjonowaniem transportu kolejowego.
Aktualnie obowiązuje ustawa z dnia 28 marca 2003 (Dz.U. 2003 nr 86 poz. 789).
Przepisy ustawy określają:
- zasady korzystania z infrastruktury kolejowej, zarządzania infrastrukturą kolejową i jej utrzymania
- zasady prowadzenia ruchu kolejowego i wykonywania przewozów kolejowych
- warunki techniczne eksploatacji pojazdów kolejowych
- warunki zapewnienia interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości i transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- zasady i instrumenty regulacji transportu kolejowego
- szczególne zasady i warunki przygotowania inwestycji dotyczących linii kolejowych o znaczeniu państwowym, w tym warunki lokalizacji i nabywania nieruchomości na ten cel oraz organy właściwe w tych sprawach
- czas pracy pracowników kolei wykonujących interoperacyjne usługi transgraniczne. [1]
Niektóre przepisy ustawy stosuje się także do:
- metra
- bocznic kolejowych
- infrastruktury kolejowej obejmującej linie kolejowe o szerokości torów mniejszej niż 1 435 mm i przewoźników kolejowych korzystających z tej infrastruktury kolejowej[2]
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
- linii tramwajowych
- kolejowego transportu wewnątrzzakładowego
- transportu linowego i linowo-terenowego, z wyjątkiem art. 10 ust. 4.[3]