HF 200 D
HF 200 D | |
Lokomotywa HF 200 D na dworcu Unzmarkt (Austria). | |
Przewoźnik | Wehrmacht, SKGLB, STLB, Club 760, PKP |
Producent | Deutz (10)*, Gmeinder (10), O&K (10), Windhoff (4), Schwarzkopff (1) |
Lata budowy | 1942 |
Układ osi | D |
Rozstaw szyn | 750, 760/1067** mm |
Masa służbowa | 23,5/25** t |
Nacisk osi na szyny | ok. 6/6,5** t |
Rozstaw osi skrajnych | 3320 mm |
Średnica kół | 750 mm |
Długość ze zderzakami | 7020 mm |
Szerokość | 2300/2620** mm |
Wysokość | 3180 mm |
Prędkość konstrukcyjna | 25/35** km/h |
Maksymalna siła pociągowa | 7500/7000** kg |
Typ silnika spalinowego | Deutz A 6 M 324 |
Moc znamionowa | 200 KM |
Rodzaj przekładni | hydrokinetyczna |
System hamulca | pneumatyczny, zespolony
|
* Dodatkowo 5 szt. wersji HK 200 D 6,25. ** Wersja HF 200 D / HK 200 D 6,25. |
HF 200 D - typ wąskotorowej lokomotywy spalinowej zaprojektowanej i produkowanej w Niemczech podczas II wojny światowej. Projekt został opracowany w latach 1939/40 na potrzeby Wehrmachtu. W czterech niemieckich fabrykach zamówiono po 10 lokomotyw tego typu. Ostatecznie w 1942 roku wyprodukowano co najmniej 35 sztuk (firma Windhoff zdołała zbudować jedynie 4 sztuki, produkcję kolejnej zlecono Schwarzkopffowi). Dodatkowo Deutz wyprodukował 5 lokomotyw w wersji HK 200 D 6,26 (zaprojektowanej dla kolei wojskowych min. w północnej Afryce) wyposażonych w inny silnik. Pierwotnie typ HF 200 D miał się stać podstawową lokomotywą niemieckich kompanii kolejowych (Feldbahnkompanien), jednak plany te nie zostały zrealizowane. Po zakończeniu wojny w Polsce znalazły się co najmniej 4 sztuki tych lokomotyw (Lx161-164). Bezpośrednio po wojnie znalazły się na Kujawskich KD, jednak szybko zostały wyłączone z eksploatacji w skutek braku części zamiennych. Lokomotywa Lx164 (Deutz 36646/1942) zachowana została w oddziale Muzeum Kolejnictwa w Sochaczewie (niestety jako wrak).
Opis konstrukcji
W lokomotywie HF 200 D zastosowano czterosuwowy silnik wysokoprężny Deutz A 6 M 324 osiągający moc 200 KM przy 800 obrotach na minutę. Napęd przenoszony był poprzez przekładnię hydrodynamiczną Voith L 33 na ślepy wał umieszczony pomiędzy osiami 3 i 4. Zestawy kołowe napędzane były poprzez wiązary. W wersji HK 200 D 6,26 zastosowano silnik szybkoobrotowy (1250 obr./min). Ostoję wykonano jako zewnętrzną (w wersji HK nieco szerszą) z usprężynowaniem górnym zestawów kołowych za pomocą resorów. Pomiędzy osiami 1 i 2 oraz 3 i 4 zastosowano wahacze wyrównujące naciski. Lokomotywa posiadała instalację sprężonego powietrza zapewniającą rozruch silnika oraz układ zespolonego hamulca powietrznego. Dodatkowo zastosowano hamulec ręczny korbowy. Hamowane były wszystkie osie lokomotywy. Z każdej strony lokomotywy pod pomostami umieszczono po dwie piasecznice.
Źródła
- Alfred B. Gottwald: Heeresfeldbahnen, Transpress, Stuttgart, 1998, ISBN 3-613-70818-3.
- heeresfeldbahn.de: HF 200 D (niem.), Florian Rauh [dostęp 2014-06-29]
- de.wikipedia.org: Heeresfeldbahnlokomotive HF 200 D (niem.) [dostęp 2014-06-29]