Kolej Dahlmanna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (24 wersje)
m (dr tech)
Linia 1: Linia 1:
{{DNU|artykuł|podstrona=2021:07:30:Kolej Dahlmanna}}
 
 
[[Plik:Dahlmann Rail Oborniki PL.JPG|thumb|200px|Schemat przebiegu Kolei Dahlmanna w [[Oborniki|Obornikach Wlkp.]]]]
 
[[Plik:Dahlmann Rail Oborniki PL.JPG|thumb|200px|Schemat przebiegu Kolei Dahlmanna w [[Oborniki|Obornikach Wlkp.]]]]
 
[[Plik:Mlyn Dahlmanna, Oborniki.JPG|thumb|230px|Młyn i wagony na starej pocztówce]]
 
[[Plik:Mlyn Dahlmanna, Oborniki.JPG|thumb|230px|Młyn i wagony na starej pocztówce]]
Linia 5: Linia 4:
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (5).JPG|thumb|230px|Fragment toru [[kolej wąskotorowa|wąskiego]]]]
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (5).JPG|thumb|230px|Fragment toru [[kolej wąskotorowa|wąskiego]]]]
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (4).JPG|thumb|230px|Szyna]]
 
[[Plik:MOs810, WG 2014 48, powiat obornicki, Dahlmann Mill (4).JPG|thumb|230px|Szyna]]
'''Kolej Dahlmanna''' – wąskotorowa [[bocznica kolejowa]], wraz z [[Młyn wodny|młynem]] stanowiąca założenie przemysłowe funkcjonujące do  
+
'''Kolej Dahlmanna''' – wąskotorowa [[bocznica kolejowa]], wraz z [[:pl:Młyn wodny|młynem]] stanowiąca założenie przemysłowe funkcjonujące do  
lat 70. XX w. na terenie [[Oborniki|Obornik Wielkopolskich]].
+
lat 70. XX w. na terenie [[:pl:Oborniki|Obornik Wielkopolskich]].
  
 
== Informacje ogólne ==
 
== Informacje ogólne ==
[[Kolej wąskotorowa]] znajdowała się w lesie należącym do obornickiego przedsiębiorcy Dahlmanna, łącząc tamtejszy młyn z linią kolejową [[Oborniki Wielkopolskie (stacja kolejowa)|Oborniki]] – [[Wronki]]. Była jedną z dwóch linii wąskotorowych na terenie Obornik. Druga znajdowała się po przeciwnej (południowej) stronie [[Warta|Warty]], za torami kolejowymi, przy drodze do [[Gołaszyn (powiat obornicki)|Gołaszyna]]. Była to [[kolej cegielniana]].
+
[[Kolej wąskotorowa]] znajdowała się w lesie należącym do obornickiego przedsiębiorcy Dahlmanna, łącząc tamtejszy młyn z linią kolejową [[:pl:Oborniki Wielkopolskie (stacja kolejowa)|Oborniki]] – [[:pl:Wronki]]. Była jedną z dwóch linii wąskotorowych na terenie Obornik. Druga znajdowała się po przeciwnej (południowej) stronie [[:pl:Warta|Warty]], za torami kolejowymi, przy drodze do [[:pl:Gołaszyn (powiat obornicki)|Gołaszyna]]. Była to [[kolej cegielniana]].
  
 
== Młyn ==
 
== Młyn ==
Młyn Dahlmanna (istniejący do dziś) to stary młyn, tzw. Starościański, o którym pisze historia miasta już w XVI w. Został on w XVII w., przez ówczesnego starostę obornickiego, sprzedany rodzinie Busów, przechodził później w ręce rodziny Dittmar i ostatecznie przemysłowca E. Dahlmanna, który go znacząco rozbudował i przystosował do nowoczesnych zasad gospodarowania. Nie był to jedyny młyn nad [[Wełna (rzeka)|Wełną]] w rejonie Obornik – funkcjonowały także podobne zakłady W. Barciszewskiego oraz Brunka w [[Kowanówko|Kowanówku]].
+
Młyn Dahlmanna (istniejący do dziś) to stary młyn, tzw. Starościański, o którym pisze historia miasta już w XVI w. Został on w XVII w., przez ówczesnego starostę obornickiego, sprzedany rodzinie Busów, przechodził później w ręce rodziny Dittmar i ostatecznie przemysłowca E. Dahlmanna, który go znacząco rozbudował i przystosował do nowoczesnych zasad gospodarowania. Nie był to jedyny młyn nad [[Wełna (rzeka)|Wełną]] w rejonie Obornik – funkcjonowały także podobne zakłady W. Barciszewskiego oraz Brunka w [[:pl:Kowanówko|Kowanówku]].
  
 
== Historia kolei ==
 
== Historia kolei ==
[[Kolej przemysłowa]] w lesie Dahlmanna powstała prawdopodobnie w 1910, kiedy to do eksploatacji oddano wspomnianą wyżej linię kolejową Oborniki – Wronki. Rozstaw szyn kolei wynosił 600 mm. Tor o długości około 1 kilometra zaczynał się pod młynem Dahlmanna (w rejonie ul. Chłopskiej) a kończył przy rampie powyższej trasy kolejowej (opodal słupka kilometrowego 1,9). Po linii transportowano zboża, mąkę i półprodukty do młyna i zapewne wywożono gotowe produkty młynarskie. Obsługiwana była trakcją konną. W latach 40. XX w. konie zastąpiły niemieckie [[Ciągnik rolniczy|traktory]], najpewniej marki [[Lanz Bulldog]]. W latach 60. obsługę kolei zapewniały traktory polskiej produkcji, [[Ursus C-355|Ursusy C-355]]. Służyły one kolejce jako namiastki lokomotyw już do końca jej istnienia. Wzrost znaczenia transportu samochodowego spowodował, że podjęto decyzję o likwidacji kolei. Nastąpiło to w 1974.
+
[[Kolej przemysłowa]] w lesie Dahlmanna powstała prawdopodobnie w 1910, kiedy to do eksploatacji oddano wspomnianą wyżej linię kolejową Oborniki – Wronki. Rozstaw szyn kolei wynosił 600 mm. Tor o długości około 1 kilometra zaczynał się pod młynem Dahlmanna (w rejonie ul. Chłopskiej) a kończył przy rampie powyższej trasy kolejowej (opodal słupka kilometrowego 1,9). Po linii transportowano zboża, mąkę i półprodukty do młyna i zapewne wywożono gotowe produkty młynarskie. Obsługiwana była trakcją konną. W latach 40. XX w. konie zastąpiły niemieckie [[:pl:Ciągnik rolniczy|traktory]], najpewniej marki [[:pl:Lanz Bulldog]]. W latach 60. obsługę kolei zapewniały traktory polskiej produkcji, [[:pl:Ursus C-355|Ursusy C-355]]. Służyły one kolejce jako namiastki lokomotyw już do końca jej istnienia. Wzrost znaczenia transportu samochodowego spowodował, że podjęto decyzję o likwidacji kolei. Nastąpiło to w 1974.
  
 
== Tabor i zasady ruchu ==
 
== Tabor i zasady ruchu ==
Linia 21: Linia 20:
  
 
== Pozostałości ==
 
== Pozostałości ==
Jedyną pozostałością po kolei Dahlmanna jest (2009) [[beton]]owa rampa przy linii kolejowej do Wronek. Można się też domyślić śladu przebiegu linii po ukształtowaniu terenu.
+
Jedyną pozostałością po kolei Dahlmanna jest (2009) [[:pl:beton]]owa rampa przy linii kolejowej do Wronek. Można się też domyślić śladu przebiegu linii po ukształtowaniu terenu.
  
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
Linia 31: Linia 30:
  
 
[[Kategoria:Koleje wąskotorowe w Polsce]]
 
[[Kategoria:Koleje wąskotorowe w Polsce]]
[[Kategoria:Młyny w Polsce]]
 
[[Kategoria:Obiekty budowlane w Obornikach]]
 

Wersja z 18:04, 30 lip 2021

Schemat przebiegu Kolei Dahlmanna w Obornikach Wlkp.
Młyn i wagony na starej pocztówce
Ślad po torowisku
Fragment toru wąskiego
Szyna

Kolej Dahlmanna – wąskotorowa bocznica kolejowa, wraz z młynem stanowiąca założenie przemysłowe funkcjonujące do lat 70. XX w. na terenie Obornik Wielkopolskich.

Informacje ogólne

Kolej wąskotorowa znajdowała się w lesie należącym do obornickiego przedsiębiorcy Dahlmanna, łącząc tamtejszy młyn z linią kolejową Obornikipl:Wronki. Była jedną z dwóch linii wąskotorowych na terenie Obornik. Druga znajdowała się po przeciwnej (południowej) stronie Warty, za torami kolejowymi, przy drodze do Gołaszyna. Była to kolej cegielniana.

Młyn

Młyn Dahlmanna (istniejący do dziś) to stary młyn, tzw. Starościański, o którym pisze historia miasta już w XVI w. Został on w XVII w., przez ówczesnego starostę obornickiego, sprzedany rodzinie Busów, przechodził później w ręce rodziny Dittmar i ostatecznie przemysłowca E. Dahlmanna, który go znacząco rozbudował i przystosował do nowoczesnych zasad gospodarowania. Nie był to jedyny młyn nad Wełną w rejonie Obornik – funkcjonowały także podobne zakłady W. Barciszewskiego oraz Brunka w Kowanówku.

Historia kolei

Kolej przemysłowa w lesie Dahlmanna powstała prawdopodobnie w 1910, kiedy to do eksploatacji oddano wspomnianą wyżej linię kolejową Oborniki – Wronki. Rozstaw szyn kolei wynosił 600 mm. Tor o długości około 1 kilometra zaczynał się pod młynem Dahlmanna (w rejonie ul. Chłopskiej) a kończył przy rampie powyższej trasy kolejowej (opodal słupka kilometrowego 1,9). Po linii transportowano zboża, mąkę i półprodukty do młyna i zapewne wywożono gotowe produkty młynarskie. Obsługiwana była trakcją konną. W latach 40. XX w. konie zastąpiły niemieckie traktory, najpewniej marki pl:Lanz Bulldog. W latach 60. obsługę kolei zapewniały traktory polskiej produkcji, Ursusy C-355. Służyły one kolejce jako namiastki lokomotyw już do końca jej istnienia. Wzrost znaczenia transportu samochodowego spowodował, że podjęto decyzję o likwidacji kolei. Nastąpiło to w 1974.

Tabor i zasady ruchu

Na początku funkcjonowania kolei jeździły dwuosiowe koleby. Wzrost przewozów towarów spowodował wprowadzenie do eksploatacji czteroosiowych wagonów z metalowym podwoziem i drewnianym pudłem. Ciekawy był sposób przetaczania wagonów z powrotem do młyna. Odbywał się on siłą grawitacji. Wagony samodzielnie toczyły się do młyna. Nad bezpieczeństwem czuwał pracownik, który siedział w pierwszym wagonie i operował hamulcem.

Pozostałości

Jedyną pozostałością po kolei Dahlmanna jest (2009) pl:betonowa rampa przy linii kolejowej do Wronek. Można się też domyślić śladu przebiegu linii po ukształtowaniu terenu.

Zobacz też

Bibliografia