Lokomotywownia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(odnosniki)
Linia 18: Linia 18:
 
Specyficzne zadania związane z obsługą każdego z rodzajów trakcji mogą wymuszać inne wyposażenie i w konsekwencji rozplanowanie całego kompleksu lokomotywowni. Duży wpływ na ich układ przestrzenny ma też ukształtowanie terenu i dostępność miejsca pod zabudowę.  
 
Specyficzne zadania związane z obsługą każdego z rodzajów trakcji mogą wymuszać inne wyposażenie i w konsekwencji rozplanowanie całego kompleksu lokomotywowni. Duży wpływ na ich układ przestrzenny ma też ukształtowanie terenu i dostępność miejsca pod zabudowę.  
 
Z uwagi na kształt najważniejszego budynku - hali postojowej i naprawczej - rozróżnia się:
 
Z uwagi na kształt najważniejszego budynku - hali postojowej i naprawczej - rozróżnia się:
 +
[[Plik:Pyskowice lokomotywownia DSC 8410.jpg|mały|prawo|200px|Lokomotywownia wachlarzowa (Pyskowice)]]
 
* '''Lokomotywownie wachlarzowe''' mają budynki, w których tory są ułożone promieniście, a sam budynek ma kształt wycinka pierścienia. Zazwyczaj z jednej strony znajduje się przedłużone stanowisko warsztatowe, które ma kształt prostokątny. Zależnie od promienia łuku frontowej ściany wyróżnia się lokomotywownie o małym promieniu (55-70 m) i o dużym promieniu (powyżej 200 m). Lokomotywownie o małym promieniu wyposażone są w [[Obrotnica|obrotnice]], zaś o dużym promieniu obrotnicy nie wymagają. Lokomotywownie tego typu znalazły szerokie zastosowanie przy obsłudze trakcji parowej. Dla pozostałych rodzajów trakcji lokomotywownie wachlarzowe są stosowane tylko w razie ich adaptacji - właściwie nie buduje się ich już obecnie.
 
* '''Lokomotywownie wachlarzowe''' mają budynki, w których tory są ułożone promieniście, a sam budynek ma kształt wycinka pierścienia. Zazwyczaj z jednej strony znajduje się przedłużone stanowisko warsztatowe, które ma kształt prostokątny. Zależnie od promienia łuku frontowej ściany wyróżnia się lokomotywownie o małym promieniu (55-70 m) i o dużym promieniu (powyżej 200 m). Lokomotywownie o małym promieniu wyposażone są w [[Obrotnica|obrotnice]], zaś o dużym promieniu obrotnicy nie wymagają. Lokomotywownie tego typu znalazły szerokie zastosowanie przy obsłudze trakcji parowej. Dla pozostałych rodzajów trakcji lokomotywownie wachlarzowe są stosowane tylko w razie ich adaptacji - właściwie nie buduje się ich już obecnie.
 +
[[Plik:Lokomotywownia Wronki.JPG|mały|prawo|200px|Lokomotywownia prostokątna (Wronki)]]
 
* '''Lokomotywownie prostokątne''' to budynki na planie prostokąta, z torami ułożonymi równolegle do siebie. Tory mogą być przelotowe, tzn. wjazdy na stanowisko znajdują się po obu stronach budynku. Stosowane są dla wszystkich rodzajów trakcji. Często wyposażone są w przesuwnice zwiększające funkcjonalność przy ich niekiedy dużej długości.
 
* '''Lokomotywownie prostokątne''' to budynki na planie prostokąta, z torami ułożonymi równolegle do siebie. Tory mogą być przelotowe, tzn. wjazdy na stanowisko znajdują się po obu stronach budynku. Stosowane są dla wszystkich rodzajów trakcji. Często wyposażone są w przesuwnice zwiększające funkcjonalność przy ich niekiedy dużej długości.
 +
 
* '''Lokomotywownie schodkowe''' stanowią odmianę lokomotywowni prostokątnej. Budynek główny składa się z kilku prostokątnych części (zazwyczaj przelotowych), usytuowanych względem siebie w układzie stopni. Poszczególne stopnie są połączone niezamykanymi przejściami, dzięki czemu tworzą jedną całość. Każdy schodek ma zwykle 3 tory, połączone [[Rozjazd|rozjazdami]] z głównym [[Tor kolejowy|torem]] wjazdowym i wyjazdowym.
 
* '''Lokomotywownie schodkowe''' stanowią odmianę lokomotywowni prostokątnej. Budynek główny składa się z kilku prostokątnych części (zazwyczaj przelotowych), usytuowanych względem siebie w układzie stopni. Poszczególne stopnie są połączone niezamykanymi przejściami, dzięki czemu tworzą jedną całość. Każdy schodek ma zwykle 3 tory, połączone [[Rozjazd|rozjazdami]] z głównym [[Tor kolejowy|torem]] wjazdowym i wyjazdowym.
  

Wersja z 13:28, 10 gru 2014

Lokomotywownia - podstawowa jednostka organizacyjna służby trakcji wraz z zespołem budynków i urządzeń, służących do obsługi lokomotyw. Prowadzi ona bezpośrednio gospodarkę trakcyjną. Jej głównym zadaniem jest utrzymanie pojazdów trakcyjnych dla służby ruchu i innych służb, wykorzystujących w swojej pracy lokomotywy.

Zadania lokomotywowni

Typy lokomotywowni

Ze względu na rodzaj obsługiwanych pojazdów trakcyjnych lokomotywownie dzieli się na:

Układy przestrzenne lokomotywowni

Specyficzne zadania związane z obsługą każdego z rodzajów trakcji mogą wymuszać inne wyposażenie i w konsekwencji rozplanowanie całego kompleksu lokomotywowni. Duży wpływ na ich układ przestrzenny ma też ukształtowanie terenu i dostępność miejsca pod zabudowę. Z uwagi na kształt najważniejszego budynku - hali postojowej i naprawczej - rozróżnia się:

Lokomotywownia wachlarzowa (Pyskowice)
  • Lokomotywownie wachlarzowe mają budynki, w których tory są ułożone promieniście, a sam budynek ma kształt wycinka pierścienia. Zazwyczaj z jednej strony znajduje się przedłużone stanowisko warsztatowe, które ma kształt prostokątny. Zależnie od promienia łuku frontowej ściany wyróżnia się lokomotywownie o małym promieniu (55-70 m) i o dużym promieniu (powyżej 200 m). Lokomotywownie o małym promieniu wyposażone są w obrotnice, zaś o dużym promieniu obrotnicy nie wymagają. Lokomotywownie tego typu znalazły szerokie zastosowanie przy obsłudze trakcji parowej. Dla pozostałych rodzajów trakcji lokomotywownie wachlarzowe są stosowane tylko w razie ich adaptacji - właściwie nie buduje się ich już obecnie.
Lokomotywownia prostokątna (Wronki)
  • Lokomotywownie prostokątne to budynki na planie prostokąta, z torami ułożonymi równolegle do siebie. Tory mogą być przelotowe, tzn. wjazdy na stanowisko znajdują się po obu stronach budynku. Stosowane są dla wszystkich rodzajów trakcji. Często wyposażone są w przesuwnice zwiększające funkcjonalność przy ich niekiedy dużej długości.
  • Lokomotywownie schodkowe stanowią odmianę lokomotywowni prostokątnej. Budynek główny składa się z kilku prostokątnych części (zazwyczaj przelotowych), usytuowanych względem siebie w układzie stopni. Poszczególne stopnie są połączone niezamykanymi przejściami, dzięki czemu tworzą jedną całość. Każdy schodek ma zwykle 3 tory, połączone rozjazdami z głównym torem wjazdowym i wyjazdowym.

Źródła

  • Jan Nieliwodzki: Gospodarka Pojazdami Trakcyjnymi PKP. Wyd. 1. Warszawa: WKŁ, 1966