WLs40

Z Enkol
(Przekierowano z Wls50)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
WLs40, WLs50, 2WLs40, 2WLs50, 3WLs50, 4WLs50
DSC01190.JPG
'
Przewoźnik PKP, przemysł, Wojsko Polskie
Oznaczenie przewoźnika Ld1
Producent Fablok*, Warszawskie Zakłady Budowy Urządzeń Przemysłowych**, ZNTK Poznań
Lata budowy 1951*/**, 1952-1960***, 1961-1975****
Układ osi B
Rozstaw szyn 550mm, 600mm, 750mm, 785mm, 900mm, 1040mm oraz niestandardowe prześwity od 470mm do 800mm
Masa służbowa 7 t
Nacisk osi na szyny 3,5 t
Rozstaw osi skrajnych 1000 mm
Średnica kół 550 mm
Długość ze zderzakami 4380 mm
Szerokość 1440 mm
Wysokość 2200 mm
Prędkość konstrukcyjna 17 km/h
Maksymalna siła pociągowa 1900 kG
Typ silnika spalinowego S64L***, S324HL****
Moc znamionowa 40 KM***, 50 KM****
Zapas paliwa 136 l
Rodzaj przekładni mechaniczna
System hamulca ręczny, uruchamiany za pomocą korby lub dźwigni
Sterowanie wielokrotne brak
System ogrzewania brak
* - projekt, ** - prototyp,*** - dot. WLs40, **** - dot. WLs50


Lokomotywy z rodziny WLs40, (oznaczenie na PKP Ld1) – polskie wąskotorowe lokomotywy spalinowe przeznaczone dla górnictwa, przemysłu i budownictwa. Podstawową, a zarazem wyjściową wersją lokomotywy była wersja WLs40 przeznaczona do pracy na torze o prześwicie 600 mm, wyposażona w silnik S64L. W latach 1956-57 zmodyfikowano wersję podstawową wprowadzając odmianę WLs50, różniącą się od pierwowzoru zastosowaniem silnika S324HL. Oprócz wersji na tor o prześwicie 600 mm oraz niestandardowe prześwity górnicze, produkowano następujące wersje:

  • 2WLs40 - na tory 750mm, 785mm, 800mm i 900mm
  • 2WLs50 - 2WLs40 z silnikiem S324HL o mocy 50KM,
  • 3WLs50 - na tor 550 mm ( oraz prawdopodobnie na niestandardowe prześwity górnicze) ze wzmocnioną ostoją - dla górnictwa węgla kamiennego
  • 4WLs50 - na tor 1040 mm - dla nasycalni podkładów w Czeremsze

Co najmniej jeden egzemplarz w wersji na tor 600mm został przekuty sposobem gospodarczym na tor 750mm dla kolei Zakładów Starachowickich ( data przekucia nieznana ). Jeden egzemplarz na tor 600mm został przekuty sposobem gospodarczym na tor 1435mm dla obsługi placu materiałowego podczas budowy nowych osiedli w Tychach w latach 60.

Projekt lokomotywy WLs40 został opracowany w 1950 w Fabloku w Chrzanowie, na bazie dokumentacji produkowanej tam przed wojną lokomotywy 1DK (będącej konstrukcją niemieckiej firmy Deutz)[1]. Napęd stanowił silnik wysokoprężny S64L o mocy 40 KM (mocy trwałej, moc szczytowa wynosiła 44 KM), produkowany w Wytwórni Silników Wysokoprężnych Andoria S.A. w Andrychowie. Napęd na koła był przenoszony za pomocą ślepego wału i wiązarów. Pierwsze lokomotywy zostały zbudowane w Warszawskich Zakładach Budowy Urządzeń Przemysłowych, po czym seryjna produkcja została przeniesiona do ZNTK Poznań, gdzie w latach 1952-1960 zbudowano 883 egzemplarze[1]. Od 1961 do 1975 produkowano ulepszoną wersję z ekonomiczniejszym i mocniejszym silnikiem S324HL o mocy 50 KM, oznaczoną WLs50. Zbudowano 1090 lokomotyw WLs50[1]. Począwszy od lat 80. lokomotywy tych serii zaczęto modernizować.

Eksploatacja[edytuj]

Lokomotywy rodziny WLs40 używane były głównie na kolejach przemysłowych i leśnych. Nieliczne ( 3 sztuki ) były używane na kolejach wąskotorowych PKP gdzie otrzymały kolejne numery w serii Ld1, oznaczającej dwuosiowe lokomotywy z silnikiem diesla i przekładnią mechaniczną. Dodatkowo pewna ilość lokomotyw była używana przez jednostki i zakłady PKP, w większości przypadków nie otrzymały one oznaczenia Ld1. Informacja o 20 sztukach na PKP podawana przez B. Pokropińskiego (10 WLs40 i 10 WLs50) [1] wymaga zweryfikowania. Na eksport zbudowano dwanaście egzemplarzy WLs40 dla Korei Północnej, trzy WLs50 dla Egiptu oraz dwie WLs50 dla jakiegoś kraju socjalistycznego. Obecnie lokomotywy tego typu stanowią podstawowy środek transportu na większości polskich kolei wąskotorowych o szerokości toru 600mm.

Modernizacja[edytuj]

W 1989 roku ZNTSiS w Brzesku opracowało trzy warianty modernizacji M1, M2 i M3. Zmodernizowana wersja posiada nową, bardziej kanciastą obudowę z zamkniętą budką maszynisty. Zastosowano nowy silnik SW266/L1 (o mocy 50 KM). W wersji M3 zastosowano ponadto nową hydrokinetyczną przekładnię PH1-330.1.


Zestawienia wyprodukowanych lokomotyw[edytuj]

Zbiorcza lista wyprodukowanych lokomotyw rodziny WLs40/50 wszystkich podtypów i na wszystkie prześwity torów

Lista lokomotyw typu 2WLs40/2WLs50

Lista lokomotyw typu 2WLs40/2WLs50 na tor o prześwicie 750mm

Lista lokomotyw typu 2WLs40/2WLs50 na tor o prześwicie 785mm

Lista lokomotyw typu 2WLs40/2WLs50 na tor o prześwicie 900mm

Lista lokomotyw typu 3WLs50

Lista lokomotyw typu 4WLs50 na tor o prześwicie 1040mm

Lista lokomotyw typu WLs50M1

Lista lokomotyw typu WLs50M2

Lista lokomotyw typu WLs50M3

Przypisy[edytuj]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Bogdan Pokropiński, Lokomotywy spalinowe produkcji polskiej, WKiŁ, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-206-1731-3, s. 148

Zobacz też[edytuj]

WLp50 - lokomotywa o podobnej mocy


Ta strona zawiera treści z Wikipedii. Oryginalny artykuł był umieszczony pod nazwą WLs40. Lista autorów jest dostępna w historii strony. Tekst z Wikipedii jest udostępniony na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.