HCP 301D
HCP301D (SU45) | |
Lokomotywa 301D | |
Przewoźnik | PKP |
Oznaczenie przewoźnika | SU45 |
Producent | HCP Poznań |
Lata budowy | 1970-1976 |
Układ osi | Co'Co' |
Rozstaw szyn | 1435 mm |
Masa służbowa | 102000 kG |
Nacisk osi na szyny | 17000 kG |
Rozstaw osi skrajnych | 14050 mm |
Średnica kół | 1100 mm |
Długość ze zderzakami | 18900 mm |
Szerokość | 2900 mm |
Wysokość | 4238 mm |
Prędkość konstrukcyjna | 120 km/h |
Maksymalna siła pociągowa | 320 kN |
Typ silnika spalinowego | 2112SSF |
Moc znamionowa | 1750 KM/1250 kW |
Zapas paliwa | 3200-3500 l |
Rodzaj przekładni | elektryczna |
System hamulca | Oerlikon |
Sterowanie wielokrotne | jest |
System ogrzewania | elektryczne 3000 V |
W środowisku kolejowym lokomotywa ta bywa nazywana Suką, ze względu na dwie pierwsze litery oznaczenia przez przewoźnika lub Fiatem, z powodu zastosowanego silnika na licencji Fiata. |
301D- Polska normalnotorowa lokomotywa spalinowa produkowana w zakładach HCP w Poznaniu w latach 1970-1976, początkowo jako seria SP45[1] a później SU45.
Historia
Przy rosnących potrzebach przewozowych i stopniowym zmniejszaniu się liczby sprawnych parowozów, zrodziła się idea zaprojektowania i wprowadzenia do produkcji lokomotywy spalinowej, przeznaczonej do prowadzenia pociągów na szlakach niezelektryzowanych. W 1967 roku w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Pojazdów Szynowych w Poznaniu, stworzono pierwszy prototyp lokomotywy oznaczony symbolem 301D. Prototyp lokomotywy wyposażony był w 12-cylindrowy silnik polskiej produkcji o mocy 1520 KM, zbudowany na bazie 8-cylindrowego silnika a8C22 stosowanego w lokomotywach Ls800. W 1968 i 1970 roku wypuszczono jeszcze dwa kolejne prototypy oznaczone odpowiednio 301Da i 301Db. Ostatecznie do produkcji seryjnej wybrano wersję 301Db z silnikiem 2112SSF o mocy 1750 KM produkowanym na licencji Fiata.
Opis konstrukcji
Pudło lokomotywy wraz ze spawaną ostoją tworzy konstrukcję samonośną. Wnętrze lokomotywy podzielone jest na pięć przedziałów. W dwóch skrajnych przedziałach zlokalizowane są kabiny maszynisty. W środkowym znajduje się silnik spalinowy wraz z prądnicą. W pozostałych przedziałach znajduje się kocioł grzewczy (po modernizacji prądnica do ogrzewania wagonów) i agregat chłodzący. Sercem lokomotywy jest 12-cylindrowy, czterosuwowy, doładowany wysokoprężny silnik spalinowy. Silnik sprzężony jest z prądnicą główną która służy też jako rozrusznik. Prądnica GP-846B1 produkowana jest w Wrocławskim Dolmelu na licencji firmy Alstom. Lokomotywa posiada dwa trzyosiowe wózki bez czopa skrętu. Rozwiązanie to pozwala na korzystanie z torowisk o złej jakości dzięki mniejszemu naciskowi osi na szynę. Sześć silników trakcyjnych LSa-430 napędza każdą z osi lokomotywy. Silniki zawieszone są systemem tramwajowym "na nos". Pomiędzy wózkami umieszczone są zbiorniki na paliwo i wodę, oraz skrzynie mieszczące akumulatory. Lokomotywa wyposażona była w importowany z USA kocioł grzewczy Vapor OK-4616, który służył do ogrzewania składów pasażerskich zimą. W połowie lat osiemdziesiątych w miejsce kotła zabudowano prądnicę prądu przemiennego typu LCP-400 produkcji Dolmel o mocy 440 kW. Sprzęgi ogrzewania umieszczono pod czołownicami lokomotywy. Gniazda sterowania wielokrotnego przeniesiono na przednią ścianę lokomotywy.
Eksploatacja
(...)