Żuławska Kolej Dojazdowa

Z Enkol
Wersja z dnia 17:59, 27 lip 2011 autorstwa 2xM (dyskusja | edycje) (początek historii)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Żuławska Kolej Dojazdowa
NLK / Westpreußische Kleinbahn AG
(1898 / 1899 - 1945)

Gdańskie Koleje Dojazdowe
(1945-1996)

Rok budowy 1898*
Zleceniodawca budowy Allgemeine Deutsche Kleinbahn AG


Rozstaw szyn 750 mm


Istniejące linie Czynne:
Prawy Brzeg Wisły - Sztutowo
Stegna Gd. - Nowy Dwór Gdański Wąsk.

Nieczynne:
Nowy Dwór Gdański Wąsk. - Ostaszewo Żuł.,
Nowy Dwór Gdański Wąsk. - DK7 (Kmiecin)

Długość czynnego odcinka 30 km
Długość całkowita istniejących szlaków ok. 49 km
Długość zlikwidowanych linii ok. 200 km
Stacje styczne z koleją normalnotorową Lisewo Wąsk.
(1898 - 1996),
Nowy Staw Wąsk.
(1898 - 1996),
Malbork Wąsk.
(1900 - 1958),
Nowy Dwór Gdański Wąsk. (od 1901),
Piaski Gdańskie
(1905 - 1974)
Inne ważniejsze stacje Ostaszewo Żuławskie, Lichnowy, Lipinka Gdańska, Malbork Kałdowo Wąsk., Stegna Gdańska, Sztutowo, Lewy Brzeg Wisły, Koszwały, Przejazdowo, Gdańsk Wąsk.
* Pierwsze odcinki powstały poprzez przebudowę kolejek Cukrowni Nowy Staw oraz Lisewo
Operatorzy
Nazwa Operatora Okres działalności
NLK oraz WKAG 1898-1913
WKAG 1913-1945
PKP 1945 - 1996
PTMKŻ od 2003


'


Kolej wąskotorowa na Żuławach Wiślanych prowadząca przewozy turystyczne w sezonie letnim, zarządzana przez Pomorskie Towarzystwo Miłośników Kolei Żelaznych. Stanowi pozostałość rozbudowanej niegdyś sieci Gdańskich Kolei Dojazdowych. Obecnie ruch odbywa się w miesiącach wakacyjnych na odcinku nadmorskim (Prawy Brzeg Wisły - Stegna Gdańska - Sztutowo) oraz na linii łączącej Stegnę Gdańską z Nowym Dworem Gdańskim. Pociągi prowadzone są lokomotywami spalinowymi Lxd2, spalinowymi wagonami motorowymi MBxd2 a w soboty i niedziele również parowozem Px48.

Historia

Koleje cukrowni Nowy Staw i Lisewo

Rozwój kolejek wąskotorowych na Żuławach Wiślanych zapoczątkowany został przez cukrownię w Nowym Stawie (Neuteich), która już w 1886 roku posiadała 4,5 km linii o szerokości toru 750 mm i trakcji konnej. Na początku lat '90 XIX wieku postanowiono zbudować kolejne odcinki oraz wprowadzić trakcje parową. Przed kampanią cukrowniczą 1893 roku cukrownia zamówiła dwa parowozy w zakładach Henschel i wybudowała nowe linie do Parszewa (Parschau), wsi Kącik (Neuteicher Hinterfeld) oraz Nowej Cerkwi (Neukirch I). W 1894 roku powstał odciek do Lipinki (Lindenau). Zakupiono również trzeci parowóz.

Cukrownia w Lisewie (Lissau) wykorzystywała kolej wąskotorową do połączenia zakładu z bocznicą normalnotorową. Również tutaj zdecydowano się na szerokość toru 750 mm i początkowo zastosowano trakcję konną. Znaczne inwestycje poczyniono w 1894 roku: W zakładach Hagans zamówiono 3 parowozy i wybudowano linię do Miłoradza (Mielenz) z odgałęzieniem do wsi Mątowy Wielkie (Groß Montau) o łącznej długości 29,7 km.

Pierwsze linie użytku publicznego

Rozwój połączeń i scalenie sieci