Powierzchnia do stania
Powierzchnia do stania - wolny obszar z której może korzystać stojący pasażer (np. przedsionek, korytarz, schody, obszar dla wózków inwalidzkich ...)
Wyznaczenie pola powierzchni do stania[edytuj]
Wedle normy PN-EN 15663:2009 przy obliczaniu pola powierzchni do stania, należy obliczyć powierzchnię podłogi, przyjmując że:
- wszystkie siedzenia odchylne oraz stoliki składane są w pozycji zamkniętej,
- uwzględnia się tylko połowę powierzchni wewnętrznych schodów.
Do powierzchni do stania nie wlicza się:
- rzutu siedzeń (wraz z oparciami i podłokietnikami) na powierzchnię podłogi oraz obszaru 300[a] mm (na całej szerokości siedzenia) dla stóp siedzących pasażerów,
- rzutu stolików stałych,
- powierzchni przewidzianych dla maszynistów i innych człoków drużyny pociągowej oraz obszarów gdzie stanie jest zabronione,
- stopni i obszarów, które są używane tylko podczas wsiadania lub wysiadania z pociągu,
- obszarów, z wyjątkiem schodów, które ze względu na swoje ograniczone wymiary (szerokość lub długość poniżej 300 mm) nie nadają się do stania,
- obszarów, których wysokość jest mniejsza niż 1850[b] mm;
- obszarów toalet, umywalni itp.
[a] W przypadku, gdy doświadczenie w odniesieniu do rodzaju usługi wskazuje, że odpowiedni jest mniejszy limit głębokości dla stóp, należy zastosować tę mniejszą wartość.
[b] W przypadku, gdy doświadczenie w odniesieniu do rodzaju usługi wskazuje, że akceptowalna jest niższa wysokość, powierzchnia do stania powinna być oparta na wykorzystaniu tych doświadczeń (patrz: np. londyńskie metro)
Zagęszczenie pasażerów stojących[edytuj]
Liczbę pasażerów przypadającą na metr kwadratowy lub powierzchnię dla jednego pasażera określają odpowienio:
- dla pojazdów kolejowych - w punktach 6.1 oraz 6.2 normy PN-EN 15663 "Kolejnictwo - Masy pojazdu" oraz w punkcie 2.1.1.1.1 karty UIC 566 "Obciążenia pudeł wagonów pasażerskich i części dobudowanych",
- dla tramwajów - w § 2. punkt 14) Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 marca 2011 r. w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. 2011 nr 65 poz. 344)
Stąd zagęszczenie pasażerów wynosi odpowiednio:
| Przypadek | Liczba pasażerów na m² | Uwagi |
|---|---|---|
| Normalne obciążenie użytkowe dla pociągów dużych prędkości i dalekobieżnych | 0 | Dla ogólnej powierzchni do stania. |
| 1,25 | Dla powierzchni gastronomicznej jedynie przy wyznaczaniu masy projektowej. | |
| Dopuszczalne obciążenie użytkowe dla pociągów dużych prędkości i dalekobieżnych | 2 - 4 | Powinno być zdefiniowane wedle doświadczeń dla danego rodzaju usługi. |
| Normalne obciążenie użytkowe dla pojazdów pasażerskich innych niż pociągi dużych prędkości lub pociągi dalekobieżne | 4 | |
| Dopuszczalne obciążenie użytkowe dla pojazdów pasażerskich innych niż pociągi dużych prędkości lub pociągi dalekobieżne | 7,14 | Norma PN-EN 15663 definiuje do zagęszczenie jako 500 kg/m² pozostawiając jednak możliwość zastosowania zagęszczenia od 5 do 10 pasażerów/m² w zależności od rodzaju usługi. |
| Dopuszczalne obciążenie dla tramwajów | 5 | co wynika z przyjęcia 0,2 m² powierzchni dostępnej dla osób stojących na jedną osobę stojącą. Takie zagęszczenie zostało wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 30 grudnia 2003 r. w sprawie homologacji tramwajów i trolejbusów (Dz.U. 2003 nr 231 poz. 2317) wcześniejsze regulacje dopuszczały większe zagęszczenie. |
| co wynika z przyjęcia 0,15 m² powierzchni dla jednego pasażera. Uchylone Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 17 września 1999 r. w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. 1999 nr 88 poz. 993). | ||
| co wynika z przyjęcia 0,10 m² powierzchni dla jednego pasażera. Uchylone Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 17 września 1999 r. w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. 1999 nr 88 poz. 993). |
Zobacz też[edytuj]
Słowniczek[edytuj]
PL: powierzchnia do stania
EN: standing area