TU10: Różnice pomiędzy wersjami

Z Enkol
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Lista lokomotyw zewnętrzna)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |grafika                = [[File:Juschno-Sachalinsk TU10-005.jpg|290px]]
 
  |grafika                = [[File:Juschno-Sachalinsk TU10-005.jpg|290px]]
 
  |opis_zdjęcia          = TU10-005
 
  |opis_zdjęcia          = TU10-005
  |producent              = [[Kambarskij maszinostroitjelnyj zawod]] (ros. Камбарский машиностроительный завод)
+
  |producent              = [[Kambarskie Zakłady Mechaniczne]] (ros. Камбарский машиностроительный завод)
 
  |lata_budowy            = 2010 - obecnie
 
  |lata_budowy            = 2010 - obecnie
 
  |układ_osi              = B'B'
 
  |układ_osi              = B'B'
Linia 28: Linia 28:
 
}}
 
}}
  
'''TU10 (ros. ТУ10)''' -  wąskotorowa lokomotywa spalinowa zaprojektowana i produkowana od roku 2010 w rosyjskich zakładach [[Kambarskij maszinostroitjelnyj zawod]] (ros. Камбарский машиностроительный завод) specjalnie dla potrzeb tamtejszych wąskotorowych kolei dziecięcych, przystosowana do pracy na torach o rozstawie szyn 750 mm. Potrzeba stworzenia tej konstrukcji wynikała ze znacznego wyeksploatowania lokomotyw serii [[TU2]] pracujących na kolejach dziecięcych. Były to, do tej pory, jedyne lokomotywy z dwiema kabinami sterowniczymi - czyli przypominające większość liniowych lokomotyw [[RŻD]]. Takie podobieństwo z punktu kolei dziecięcych jest szczególnie ważne gdyż dla dużej części młodzieży pracujących na tych wąskotorówkach jest to praktyczny wstęp do przyszłej pracy na "dużej kolei".
+
'''TU10 (ros. ТУ10)''' -  wąskotorowa lokomotywa spalinowa zaprojektowana i produkowana od roku 2010 w rosyjskich [[Kambarskie Zakłady Mechaniczne|Kambarskich Zakładach Mechanicznch]] (ros. Камбарский машиностроительный завод) specjalnie dla potrzeb tamtejszych wąskotorowych kolei dziecięcych, przystosowana do pracy na torach o rozstawie szyn 750 mm. Potrzeba stworzenia tej konstrukcji wynikała ze znacznego wyeksploatowania lokomotyw serii [[TU2]] pracujących na kolejach dziecięcych. Były to, do tej pory, jedyne lokomotywy z dwiema kabinami sterowniczymi - czyli przypominające większość liniowych lokomotyw [[RŻD]]. Takie podobieństwo z punktu kolei dziecięcych jest szczególnie ważne gdyż dla dużej części młodzieży pracującej na tych wąskotorówkach jest to praktyczny wstęp do przyszłej pracy na "dużej kolei".
  
 
== Konstrukcja ==
 
== Konstrukcja ==
Konstrukcja TU10 w znacznym stopniu bazuje na podzespołach i rozwiązaniach technicznych innej lokomotywy, wytwarzanej wcześniej w tych samych zakładach, [[TU7|TU7A]] w wersji 240-konnej wprowadzonej do produkcji w 2004 roku.  
+
Konstrukcja TU10 w znacznym stopniu bazuje na podzespołach i rozwiązaniach technicznych innej lokomotywy, wytwarzanej wcześniej w tych samych zakładach, [[TU7|TU7A]] w wersji 240-konnej wprowadzonej do produkcji w 2008 roku.  
 
=== Ostoja i pudło ===
 
=== Ostoja i pudło ===
 
Lokomotywa ma spawaną ostoję opartą za pośrednictwem ośmiu ślizgów na dwóch dwuosiowych wózkach. Zastosowano całkowicie nowe pudło. Pojazd posiada dwie kabiny sterownicze z osobnymi przedsionkami, pomiędzy którymi znajduje się przedział maszynowy. Każdy przedsionek ma dwa wyjścia na zewnątrz. Pochylone ściany czołowe wykonane z tworzyw sztucznych nadają całości nowoczesny wygląd. Stanowisko maszynisty i pomocnika zaprojektowano w taki sposób, aby przypominały rozwiązania spotykane w lokomotywach szerokotorowych. Ergonomiczne pulpity, wentylacja oraz przyczyniający się do obniżenia hałasu układ całego pudła wpływają na polepszenie warunków pracy załogi.
 
Lokomotywa ma spawaną ostoję opartą za pośrednictwem ośmiu ślizgów na dwóch dwuosiowych wózkach. Zastosowano całkowicie nowe pudło. Pojazd posiada dwie kabiny sterownicze z osobnymi przedsionkami, pomiędzy którymi znajduje się przedział maszynowy. Każdy przedsionek ma dwa wyjścia na zewnątrz. Pochylone ściany czołowe wykonane z tworzyw sztucznych nadają całości nowoczesny wygląd. Stanowisko maszynisty i pomocnika zaprojektowano w taki sposób, aby przypominały rozwiązania spotykane w lokomotywach szerokotorowych. Ergonomiczne pulpity, wentylacja oraz przyczyniający się do obniżenia hałasu układ całego pudła wpływają na polepszenie warunków pracy załogi.
  
 
=== Układ napędowy ===
 
=== Układ napędowy ===
Lokomotywa napędzana jest turbodoładowanym, czterocylindrowym (w układzie V) silnikiem wysokoprężnym JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10) o mocy 230 KM współpracującym z przekładnią hydromechaniczną typu VOITH DIWA 3E D864, która z kolei połączona jest ze skrzynią redukcyjno-nawrotną o stosunku redukcji przy jeździe do przodu 2,34 i do tyłu 2,33. Skrzynia ta za pomocą wału kardana łączy się ze skrzynią rozdzielczą o przełożeniu 1,43, z której napęd przekazywany jest do wózków lokomotywy także za pomocą wałów kardana. Układ napędowy sterowany jest elektropneumatycznie, posiada elektroniczne monitorowanie i diagnostykę. W przedziale maszynowym zainstalowano system automatycznego wykrywania i gaszenia pożaru. Lokomotywa ma także rejestrator parametrów ruchu typu KLUB-U (ros. КЛУБ-У).
+
Lokomotywa napędzana jest turbodoładowanym, czterocylindrowym (w układzie V) silnikiem wysokoprężnym JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10) o mocy 230 KM współpracującym z przekładnią hydromechaniczną typu VOITH DIWA 3E D864, która z kolei połączona jest ze skrzynią redukcyjno-nawrotną o stosunku redukcji przy jeździe do przodu 2,34 i do tyłu 2,33. Skrzynia ta za pomocą wału kardana łączy się ze skrzynią rozdzielczą o przełożeniu 1,43, z której napęd przekazywany jest do wózków lokomotywy także za pomocą wałów kardana. Układ napędowy sterowany jest elektropneumatycznie, posiada elektroniczne monitorowanie i diagnostykę. W przedziale maszynowym zainstalowano system automatycznego wykrywania i gaszenia pożaru. Lokomotywa ma także rejestrator parametrów ruchu typu KLUB-U (ros. КЛУБ-У).
 +
 
 
=== Układ hamulcowy  ===
 
=== Układ hamulcowy  ===
 
+
Lokomotywa wyposażona jest w zespolony hamulec pneumatyczny systemu [[Hamulec Matrosowa|Matrosowa]]. Sterowanie nim odbywa się za pomocą głównego zaworu maszynisty №&nbsp;394, oraz zaworu pomocniczego №&nbsp;254-1, przy czym hamowanie pomocnicze działa tylko na jeden wózek lokomotywy (na każdym jest osobny siłownik). Zastosowano dwucylindrową sprężarkę tłokową (jeden stopień kompresji) napędzaną z silnika przekładnią pasową, która przy 2000&nbsp;obr./min ma wydajność 0,2&nbsp;m<sup>3</sup>/min i daje ciśnienie 0,7&nbsp;MPa. W lokomotywie został zamontowany zawór rozrządczy &nbsp;292М.
Lokomotywa wyposażona jest w zespolony hamulec pneumatyczny. Zastosowano dwucylindrową sprężarkę tłokową (jeden stopień kompresji) napędzaną z silnika przekładnią pasową, która przy 2000 obr./min ma wydajność 0,2 m<sup>3</sup>/min i daje ciśnienie 0,7 MPa. Sterowanie hamulcem odbywa się za pomocą głównego zaworu maszynisty № 394, oraz zaworu pomocniczego № 254-1, przy czym hamowanie pomocnicze działa tylko na jeden wózek (na każdym jest osobny siłownik). W lokomotywie został zastosowany zawór rozrządczy №292М.&nbsp;
 
 
 
== Lista lokomotyw ==
 
{| class="wikitable sortable"
 
|-
 
! Oznaczenie
 
! Rok przyjęcia do służby 
 
! stacjonowanie
 
|-
 
|TU10-001
 
|2010
 
|Mała Październikowa Kolej (ros. Малой Октябрьской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-002
 
|2010
 
|Nowomoskiewska Kolej Dziecięca (ros. Новомосковской детской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-003
 
|2010
 
|Gorkowska Kolej Dziecięca (ros. Горьковской детской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-004
 
|2010
 
|Mała Priwolżska Kolej (ros. Малой Приволжской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-005
 
|2011
 
|Jużno-Sachalińska Kolej Dziecięca (ros. Южно-Сахалинской детской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-006
 
|2011
 
|Mała Zachodnio-Syberyjska Kolej Dziecięca (ros. Малой Западно-Сибирской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-007
 
|2011
 
|Penzjenska Kolej Dziecięca (ros. Пензенской детской железной дорога)
 
|-
 
|TU10-010
 
|2011
 
|Ufimska Kolej Dziecięca (ros. Уфимской детской железной дорога)
 
|}
 
  
 
== Wady konstrukcji ==
 
== Wady konstrukcji ==
Linia 87: Linia 47:
 
== Linki zewnętrzne ==
 
== Linki zewnętrzne ==
 
* [http://narrow.parovoz.com/newgallery/index.php?CATEG=&REGION=&TAKENON=&AUTHOR=&DESCR=%D0%A2%D0%A310&MONTH=&SHOW_ALL=1&HOWMANY=176&LNG=RU&NO_ICONS=0 Zdjęcia lokomotyw TU10]
 
* [http://narrow.parovoz.com/newgallery/index.php?CATEG=&REGION=&TAKENON=&AUTHOR=&DESCR=%D0%A2%D0%A310&MONTH=&SHOW_ALL=1&HOWMANY=176&LNG=RU&NO_ICONS=0 Zdjęcia lokomotyw TU10]
 +
* [https://trainpix.org/list.php?mid=293 Lista wyprodukowanych lokomotyw] (dostęp 19 V 2016, j ros.)
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==

Aktualna wersja na dzień 20:27, 19 maj 2016

TU10 (ros. ТУ10)
Juschno-Sachalinsk TU10-005.jpg
TU10-005
Przewoźnik koleje dziecięce RŻD (РЖД)
Oznaczenie przewoźnika ТУ10
Producent Kambarskie Zakłady Mechaniczne (ros. Камбарский машиностроительный завод)
Lata budowy 2010 - obecnie
Układ osi B'B'
Rozstaw szyn 750 mm
Masa służbowa 20 ton
Nacisk osi na szyny 5 ton


Długość ze zderzakami 11040 mm


Prędkość konstrukcyjna 50 km/h


Typ silnika spalinowego JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10)
Moc znamionowa 169 kW (230 KM) przy 1900 obr/min
Rodzaj przekładni Hydromechaniczna VOITH D864, DIWA 3E
Sterowanie wielokrotne brak



TU10 (ros. ТУ10) - wąskotorowa lokomotywa spalinowa zaprojektowana i produkowana od roku 2010 w rosyjskich Kambarskich Zakładach Mechanicznch (ros. Камбарский машиностроительный завод) specjalnie dla potrzeb tamtejszych wąskotorowych kolei dziecięcych, przystosowana do pracy na torach o rozstawie szyn 750 mm. Potrzeba stworzenia tej konstrukcji wynikała ze znacznego wyeksploatowania lokomotyw serii TU2 pracujących na kolejach dziecięcych. Były to, do tej pory, jedyne lokomotywy z dwiema kabinami sterowniczymi - czyli przypominające większość liniowych lokomotyw RŻD. Takie podobieństwo z punktu kolei dziecięcych jest szczególnie ważne gdyż dla dużej części młodzieży pracującej na tych wąskotorówkach jest to praktyczny wstęp do przyszłej pracy na "dużej kolei".

Konstrukcja[edytuj]

Konstrukcja TU10 w znacznym stopniu bazuje na podzespołach i rozwiązaniach technicznych innej lokomotywy, wytwarzanej wcześniej w tych samych zakładach, TU7A w wersji 240-konnej wprowadzonej do produkcji w 2008 roku.

Ostoja i pudło[edytuj]

Lokomotywa ma spawaną ostoję opartą za pośrednictwem ośmiu ślizgów na dwóch dwuosiowych wózkach. Zastosowano całkowicie nowe pudło. Pojazd posiada dwie kabiny sterownicze z osobnymi przedsionkami, pomiędzy którymi znajduje się przedział maszynowy. Każdy przedsionek ma dwa wyjścia na zewnątrz. Pochylone ściany czołowe wykonane z tworzyw sztucznych nadają całości nowoczesny wygląd. Stanowisko maszynisty i pomocnika zaprojektowano w taki sposób, aby przypominały rozwiązania spotykane w lokomotywach szerokotorowych. Ergonomiczne pulpity, wentylacja oraz przyczyniający się do obniżenia hałasu układ całego pudła wpływają na polepszenie warunków pracy załogi.

Układ napędowy[edytuj]

Lokomotywa napędzana jest turbodoładowanym, czterocylindrowym (w układzie V) silnikiem wysokoprężnym JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10) o mocy 230 KM współpracującym z przekładnią hydromechaniczną typu VOITH DIWA 3E D864, która z kolei połączona jest ze skrzynią redukcyjno-nawrotną o stosunku redukcji przy jeździe do przodu 2,34 i do tyłu 2,33. Skrzynia ta za pomocą wału kardana łączy się ze skrzynią rozdzielczą o przełożeniu 1,43, z której napęd przekazywany jest do wózków lokomotywy także za pomocą wałów kardana. Układ napędowy sterowany jest elektropneumatycznie, posiada elektroniczne monitorowanie i diagnostykę. W przedziale maszynowym zainstalowano system automatycznego wykrywania i gaszenia pożaru. Lokomotywa ma także rejestrator parametrów ruchu typu KLUB-U (ros. КЛУБ-У).

Układ hamulcowy[edytuj]

Lokomotywa wyposażona jest w zespolony hamulec pneumatyczny systemu Matrosowa. Sterowanie nim odbywa się za pomocą głównego zaworu maszynisty № 394, oraz zaworu pomocniczego № 254-1, przy czym hamowanie pomocnicze działa tylko na jeden wózek lokomotywy (na każdym jest osobny siłownik). Zastosowano dwucylindrową sprężarkę tłokową (jeden stopień kompresji) napędzaną z silnika przekładnią pasową, która przy 2000 obr./min ma wydajność 0,2 m3/min i daje ciśnienie 0,7 MPa. W lokomotywie został zamontowany zawór rozrządczy № 292М.

Wady konstrukcji[edytuj]

W trakcie pierwszych jazd TU10-001 stwierdzono niewłaściwe działanie układu hamulcowego - przyczyną okazało się zastosowanie sprężarek o zbyt małej wydajności. Mimo to przy budowie kolejnych egzemplarzy wady tej nie naprawiono. Problemy pojawiają się także przy eksploatacji przekładni hydromechanicznej, która jest zunifikowana ze stosowaną w autobusach.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródła[edytuj]